- Boeiink is een buurtschap in de provincie Noord-Brabant, in de regio West-Brabant, en daarbinnen in de streek Baronie en Markiezaat, gemeente Roosendaal. T/m 1996 gemeente Roosendaal en Nispen.
- De buurtschap Boeiink valt, ook voor de postadressen, onder de stad Roosendaal.
Terug naar bovenIn het Brabants
“Spreek uit ‘Bunk’” (100, 1942).
Naamsverklaring
Samentrekking van Boedonk, met als eerste deel waarschijnlijk boe(y), een adjectief dat slaat op slechte kwaliteit (mogelijk ook aanwezig in Zeeuws boeier ‘moerassige, ziltige weide’), vergelijk Boeimeer. Het grondwoord uiteraard donk ‘zandige opduiking in moerassig terrein’.(1)
De buurtschap Boeiink ligt W van Roosendaal, W van de A58, O van Wouw, rond de kruising van de Wouwbaan met de Boeiinksestraat en de Vroenhoutseweg.
Terug naar bovenIn 1840 omvat de buurtschap Boeiink 5 huizen met 30 inwoners. Tegenwoordig heeft de buurtschap ca. 6 huizen aan de Boeiinksestraat.
Terug naar bovenDe inwoners van Boeiink vielen kerkelijk onder Wouw. “Hierover is onderscheidene malen geschil ontstaan, hetwelk eindelijk beslist is bij een verdrag tussen Schepenen van Roosendaal en Schepenen van Wouw, den 3 November 1485, aangegaan” (2). De buurtschap viel administratief onder de Roosendaalse buurtschap Vinkenbroek.
In de middeleeuwen werd een oplossing gezocht voor het ‘probleem’ van adellijke dochters die niet wilden trouwen en van adellijke weduwen die niet meer ‘aan de man’ kwamen, want een vrouw alleen werd in die maatschappij nu eenmaal niet geaccepteerd. Een boerendochter kon nog op de boerderij helpen, een burgerdochter kon in een winkel of bakkerij gaan werken of helpen in het gezin. Adellijke meisjes mochten alleen maar trouwen om de zakelijke band tussen twee families te verstevigen. Een ‘verstandshuwelijk’ zouden wij tegenwoordig zeggen.
“Een oplossing voor dit netelige probleem werd gevonden in de vrouwenkloosters. Iemand uit onze tijd verwacht dat men in het klooster treedt wanneer men daartoe geroepen wordt, zoals dat heet. Maar in de middeleeuwen lag dat vaak nog heel anders. Toen hechtte men aan zoiets als roeping wat minder waarde. Op de eerste plaats was een klooster alleen maar bestemd voor adellijke mensen. Het was ondenkbaar dat iemand van een lagere stand zou intreden.
Een vrouwenklooster was in wezen niets anders dan een adellijke oplossing voor het probleem van de ongehuwde dochters. En bovendien was het een zeer nuttige oplossing. Want in het klooster werd gebeden voor het heil van de stichter, dus de graaf of een hertog. In de middeleeuwen was het namelijk belangrijk hoeveel er gebeden werd, niet door wie of met welke intentie. In hun ogen had iedereen een soort privérekening lopen bij de Heer in de hemel, waarop precies werd bijgetekend hoeveel gebed of bedevaart op jouw rekening was gestort.
Reeds in de middeleeuwen zelf kwamen er scherpe reacties op deze denkbeelden. Maar de overleveringen over het ontstaan van het klooster Sint Catharinadal te Boeiink passen toch nog heel precies in het bovenstaande verhaal. Het schijnt namelijk dat in de 13e eeuw de grootgrondbezitter Servatius van Breda zeven dochters had waar geen mannen bij te passen waren. Zij werden dan ook "eervol opgeborgen" in het klooster in de buurtschap Boeiink.
In 1271 wist Servatius gedaan te krijgen dat dit klooster werd toegelaten tot de Orde van Premonstreit. Wanneer wij het jaar 1271 als stichtingsjaar aannemen (maar waarschijnlijk is het nog ouder), dan bestaat het klooster dus al meer dan zeven eeuwen. En daarmee is dit het oudste vrouwenklooster in Nederland! Nu was West-Brabant in die tijd nog een ‘waterig’ land. Door allerlei overstromingen werd het klooster van Boeiink gedwongen hoger land op te zoeken. Vandaar dat het in 1295 naar Breda verhuisde. Sinds 1647 is het klooster in Oosterhout gevestigd.”
Terug naar boven- Zorg: - Dagbesteding De Tuingroep ligt direct O van buurtschap Boeiink, op het terrein van tuincentrum De Groene Loods (Wouwbaan 135). De doelgroep zijn lichtverstandelijk beperkten met een moeilijk verstaanbaar gedrag. Door middel van activiteiten die in het verlengde liggen van het tuincentrum krijgen de werknemers het gevoel midden in de natuur aanwezig te zijn. Activiteiten die zij verzorgen zijn onder andere bloemen, planten en bomen kweken, en houtbewerking.
Reactie toevoegen