Sint Willebrord

Plaats
Dorp
Rucphen
West-Brabant Baronie en Markiezaat
Noord-Brabant

sint_willebrord_plaatsnaambord_kopie.jpg

Sint Willebrord is een dorp in de provincie Noord-Brabant, in de regio West-Brabant, en daarbinnen in de streek Baronie en Markiezaat, gemeente Rucphen.

Sint Willebrord is een dorp in de provincie Noord-Brabant, in de regio West-Brabant, en daarbinnen in de streek Baronie en Markiezaat, gemeente Rucphen.

sint_willebrord_bord_heikneuterslaand_kopie.jpg

Tijdens carnaval heet Sint Willebrord Heikneuterslaand.

Tijdens carnaval heet Sint Willebrord Heikneuterslaand.

sint_willebrord_h._willibrorduskerk_kopie.jpg

Buurtschap 't Heike wordt dorp Sint Willebrord door de bouw van de H. Willibrorduskerk in 1841. De huidig kerk dateert uit 1925.

Buurtschap 't Heike wordt dorp Sint Willebrord door de bouw van de H. Willibrorduskerk in 1841. De huidig kerk dateert uit 1925.

Sint Willebrord

Terug naar boven

Status

- Sint Willebrord is een dorp in de provincie Noord-Brabant, in de regio West-Brabant, en daarbinnen in de streek Baronie en Markiezaat, gemeente Rucphen.

- Tot 1 april 1953 vielen gedeelten van dit dorp ook onder de gemeenten Etten-Leur (dat betreft de buurtschap Luienhoek, werd ook Ettense Hoek genoemd, dit is het gedeelte van Sint Willebrord O van de Dorpsstraat) en Hoeven (de grens met de gemeente Hoeven liep midden door de Bremstraat). De grenzen van de drie gemeenten kwamen in het centrum van het dorp bij elkaar.

- Onder het dorp Sint Willebrord valt ook een klein deel van de buurtschap Donk.

Terug naar boven

Naam

Spelling
In principe houden wij voor de spelling van de plaatsnamen op onze de officiële spellingen aan (voor zover die er zijn), zoals die door de gemeenten - de bevoegde instantie in dezen - op enig moment zijn vastgesteld. Incidenteel wijken wij daarvan af, als in de praktijk een net iets andere spelling gangbaar is, en de huidige formele spelling (o.a. voor postcodeboek en gemeentelijke Basisregistratie Adressen en Gebouwen (BAG)) redelijkerwijs als 'vergissing' kan worden beschouwd. Dat is hier het geval. In 1978, bij de introductie van het huidige postcodesysteem, heeft de PTT zoveel mogelijk afgekort in straat- en plaatsnamen. Want de miljoenen huisadressen leverden voor die tijd enorme computerbestanden op. Schijfruimte, rekencapacitieit en dergelijke waren toen nog duur, dus iedere byte die men kon besparen aan opslag was er een. Daarom hanteerde de PTT standaarden om straat- en plaatsnamen in te korten. Zo werd straat 'str', dijk werd 'dk', weg werd 'wg', laan 'ln', ij werd y en Sint in plaatsnamen werd 'st'. Rond 2000, toen de kosten voor opslag en rekencapaciteit aanmerkelijk waren gedaald, heeft de PTT de adresbestanden herzien door straat, weg en dergelijke weer voluit te schrijven. Ook bijna alle plaatsen met 'st' werden weer, zoals het eigenlijk hoort, Sint. Behalve in Sint Willebrord. Daar is het 'St.' gebleven/geworden. Wij constateren echter op lokale sites en in regionale kranten, dat de spelling met 'Sint' het gangbaarst is (gebleven). En wat ons betreft is de 'formele' 'St.-spelling' dus ook fout, om de reden zoals genoemd. Beide redenen leiden ertoe dat wij in dit geval niet de 'formele maar eigenlijk foute' spelling hanteren, maar de 'goede oude' spelling Sint Willebrord.

Oudere vermeldingen en naamsverklaring
Sint Willebrord heette oorspronkelijk ’t Heike, 1840 Het Heiken. Genoemd naar de ligging in toenmalig heidegebied. Na de stichting van de parochie in 1842 is de naam veranderd in (aanvankelijk) Sint Willibrord, later Sint Willebrord. Kennelijk duurde het even voor de nieuwe benaming overal gangbaar werd, want bijv. op de gemeentekaart van Kuijper uit ca. 1870 staat nog Het Heike.

Carnavalsnaam
Tijdens carnaval heet het dorp Heikneuterslaand.

Terug naar boven

Ligging

Sint. Willebrord ligt NO van Rucphen, N van en grenzend aan (aan elkaar gegroeid met) Sprundel, ZW van Etten-Leur, 5 km O van Roosendaal, 10 km W van Breda. Het dorp grenst in het N aan de A58.

Terug naar boven

Statistische gegevens

- In 1775 had 't Heike 148 inwoners, waarvan 118 op Rucphens Heike en 30 op Sprundels Heike.

- In 1841 had de parochie 550 inwoners, in 1861 750.

- In 1840 had 't Heike 56 huizen met 320 inwoners onder de gemeente Rucphen. Bij de gemeenten Hoeven en Etten-Leur wordt 't Heike in de volkstelling van 1840 niet apart vermeld.

- Tegenwoordig heeft Sint Willebrord ca. 3.500 huizen met ca. 9.000 inwoners.

Terug naar boven

Geschiedenis

Van in den beginne tot medio 19e eeuw
Het oostelijke deel van het huidige Sint Willebrord is in 1297 door de Heer van Breda uitgegeven ter vervening. De turfafgravingen hebben tot rond 1500 geduurd. De goede gronden die hierna beschikbaar kwamen, werden voor agrarisch gebruik benut, terwijl de slechte gronden begroeid raakten met gagel (Gagelrijzen) of met heide (het Heike). Als bewoonde kern komt Het Heike voor het eerst voor in 1636.

De bevolkingsgroei vond in het begin vooral plaats door ‘aangetrouwden’ die van elders kwamen. Na 1775 was er sprake van een forse bevolkingsgroei door een hoog geboortecijfer; men trouwde vroeg en kende kinderrijke gezinnen. Door de armoede en de grote gezinnen ontstond er regelmatig gebrek aan elementaire zaken als eten en kleding. Aangezien de grond onvruchtbaar was, ging men zich toeleggen op ambachten als mandenvlechten, bezems binden, zand wassen, mos drogen, handelen in kalveren en vooral ’s zomers werken op de kleilanden.

Van buurtschap tot dorp en parochie
Uiteindelijk besloot vicaris Van Hooydonk in 1837 dat het Heike een zelfstandige parochie zou worden. In 1841, toen de bevolking al was gegroeid tot ruim boven de 500 zielen, werd er een kerk gebouwd, de Sint Willibrorduskerk, waardoor de buurt tot dorp werd ‘gepromoveerd’. De parochie Sint Willebrord werd bij aanvang samengesteld uit 59 woningen onder de gemeente Rukven-Sprundel, 42 onder de gemeente Etten-Leur en 3 onder de gemeente Hoeven met in totaal zo’n 600 inwoners.

Tuinbouw en ambachten
In 1842 werd de ‘Onderlinge Maatschappij tot verbetering van de toestand van de bewoners van Sint Willebrord’ opgericht. Deze Maatschappij kocht in 1844 24 hectare grond van de gemeente ten behoeve van ontginning door en voor de bewoners. Door toepassing van kunstmest werd begin 20e eeuw de grond voor tuinbouw geschikt gemaakt. In 1913 werd een tuinbouwvereniging opgericht, die de gekweekte producten naar de veiling in Breda bracht. Verder vonden vanaf begin 20e eeuw veel mannen en vrouwen werk in fabrieken in Breda en Roosendaal. “Langs allerlei wegen heeft deze maatschappij tot heden haar doel nagestreefd: zij stelde grond beschikbaar voor akker- of tuinbouw, bevorderde ontginning van heidegrond of steunde aardbeien- en frambozenteelt. Vlas werd aangekocht om te spinnen en hout voor het maken van klompen. Manden breien en bezem binden deed zij aanleeren en aan velen gaf zij gelegenheid voor het maken van rozenkransen” (25).

Rozenkransfabriek
De Rozenkransstraat in Sint Willebrord herinnert nog aan de rozenkransfabriek, die in 1909 werd gebouwd op grond die van de Maatschappij was gekocht. Rond 1925 hadden circa 100 mensen hier werk aan, 30 mensen in de fabriek en 70 mensen die thuis rozenkransen vervaardigden. Na de Tweede Wereldoorlog is dit werk niet meer hervat en het fabriekje is, na nog twee decennia dienst te hebben gedaan als sociale werkplaats, in de jaren zeventig afgebroken.

Bedevaarten en wegverbetering
In 1885 werd het nog jonge dorp Sint Willebrord uit zijn afzondering verlost door de steenweg, die van de rijksweg Roosendaal-Breda gelegd werd tot aan de pastorie. In 1908 werd deze doorgetrokken over Vorenseinde en Schijf tot aan de Belgische grens. (25) De drukte als gevolg van de bedevaarten was een belangrijke stimulans om deze steenweg aan te leggen. Volgens het dagblad De Grondwet van 7 februari 1886 zijn er alleen al op 8 december 1885, Maria Onbevlekte Ontvangenis, ruim 6.000 pelgrims in het dorp geweest. De pelgrimages waren voor de Sprundelse bierbrouwer August de Weert reden in 1886 een hotel-restaurant te bouwen.

Woningnood
Door de snelle bevolkingsgroei in Sint Willebrord werden veel noodwoningen en keten gebouwd. Veel mensen bleven ook na het huwelijk bij de ouders inwonen, waardoor bijvoorbeeld in 1946 170 huizen dubbel werden bewoond, er 15 huizen waren met 3 gezinnen en er zelfs één huis was waarin 4 gezinnen huisden.

Van Gogh en St. Willebrord
Vincent van Gogh, die een aantal jaren in Etten-Leur woonde, kwam graag in Sint Willebrord. In oktober 1883 schreef hij onder meer: “Het Heike vond ik een merkwaardig voorbeeld van energie, die huisjes elk met een groen stukje land, dat arme troepje, samen strijdend tegen de onvruchtbaarheid der heide.” En vanuit Engeland schreef hij aan zijn broer Theo: “Wat had ik graag die tocht naar het Heike en naar Sprundel meegemaakt in de eerste sneeuw.”

Forse groei na WO II, gemeenschapsgevoel en ondernemingszin
Na de Tweede Wereldoorlog is er fors nieuwbouw gepleegd, waardoor het dorp nu meer winkels en overige voorzieningen heeft dan de omliggende dorpen en veruit het grootste dorp is geworden. Toch is er nog steeds een groot gemeenschapsgevoel en ondernemingszin, wat bijvoorbeeld bleek in 1978 toen men een etappeplaats van de Tour de France naar Sint Willebrord kreeg, of in 1979 en volgende jaren toen het hele dorp zich inzette voor behoud en herstel van de Willibrorduskerk en er grote sommen geld voor bijeenbracht.

Wielrennersdorp
Wielrennen is altijd belangrijk geweest voor Sint Willebrord. In de jaren twintig had het al een grasbaan. De baan achter café Luma kreeg nationale en internationale bekendheid. Het dorp heeft vele grote wielrenners voortgebracht, waaronder Wim van Est en Rini en Wout Wagtmans. Het ontstaan en de ontwikkeling van de wielersport in het dorp zijn uitvoerig beschreven in het boek ‘Willebrord, bakermat van de wielersport in Nederland’ (samenstellers Rob van Deursen en André Wagtmans, druk W.V.S. Roosendaal, 1986). Tientallen Willebrordse wielrenners komen erin aan bod. Het boek is verschenen ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van wielervereniging WWV (Willebrord Wil Vooruit). Een andere beroemde Willebrordse sporter is biljarter Dick Jaspers, die verschillende wereldbekers op zijn naam heeft staan.

De Luienhoek
Het buitengebied O van Sint Willebrord heet de Luienhoek. T/m 17 maart 1953 gemeente Etten-Leur. Gelegen rond de Luienhoeksestraat, Irenestraat, Beatrixweg, Jasperheidevoetpad, Vaartweg, Prinsenhoefstraat en het Willebrordse deel van de Hoge Donk. De naam komt reeds in 1636 voor, als pastoor Christiaan Jacobeus in het overlijdensboek van Sprundel schrijft: “Op 4 juni overleed door de pest Johannes de Luijckenaar met zijn twee kinderen, die wegens het ontbreken van een begraver zijn begraven in het Heike den Luyen Hoeck.” Van 1837 tot 1842 woonde Cornelis Schuitemaker in de Luienhoek. Hij was model voor Vincent van Gogh (in diens Ettense periode) en staat onder meer afgebeeld op zijn beroemde schilderijen ‘Worn out’ (‘Boer bij het vuur’) en ‘At eternity’s gate’ (‘Oude man bij het vuur’).

De omleiding van de A58 Z om het dorp Etten-Leur heen doorkruist sinds 1999 ook de Luienhoek, met name door de aanleg van de Vosdonkseweg. De Sprundelse heemkundige Cor de Bruijn-Heeren heeft daarom in 1997 de geschiedenis van deze streek uitgezocht, juist omdat er veel van dit gebied verloren is gegaan door de nieuwe snelweg: “Ik dacht: wie staat er stil bij wat dit historisch gezien voor consequenties heeft. Oude perceelgrenzen en waterlopen van eeuwen gaan hier verloren en ik denk dat heel weinig mensen zich dit realiseren. Dat vind ik jammer.” Het resultaat van dit onderzoek is verschenen in het artikel ‘Omleiding rijksweg 58 in historisch perspectief.`

Als je je nader wilt verdiepen in de geschiedenis van dit dorp, kun je terecht bij de volgende instantie en site:

- Geschiedenis van Sint Willebrord door inwoner Jan Koevoets.

- Heemkundekring Willebrord is opgericht in 1987. In dit artikel lezen wij dat ze in 2013 nog het 25e Jaarboek hebben gepubliceerd. Vermoedelijk is de vereniging inmiddels opgeheven. Want op het internet kunnen wij geen recentere berichten over deze vereniging vinden, en ook geen eigen website of -pagina van de vereniging.

Terug naar boven

Bezienswaardigheden

- Sint Willebrord heeft 3 rijksmonumenten.

- Door geboorte en vestiging steeg het bevolkingscijfer van Sint Willebrord dermate, dat de ruimte van het eerste kerkgebouw uit 1841 geleidelijk onvoldoende werd. Pastoor Bastiaansen maakte in 1925 een ontwerp en een teekening voor een nieuwe kerk, die een vrije navolging was van de Rozenkranskerk te Lourdes. Bastiaansen trad in 1895 aan als kapelaan en werd in 1909 (de derde) pastoor. Voor het maken van het bestek voor de Rozenkranskerk - die nu Willibrorduskerk heet - is hij diverse malen naar Lourdes geweest, waar hij de afmetingen van de kerk en grot opnam. Pastoor Bastiaansen heeft veel voor Sint Willebrord betekend. Zo heeft hij zelf keihard meegewerkt aan het ontginnen van de heide, zodat er frambozen en aardbeien geteeld konden worden en de mensen daardoor een inkomen konden verwerven. Ook zorgde hij voor industrie. Een huisje naast de school werd het eerste fabriekje. Er werden schorten vervaardigd.

In 1909 nam hij het initiatief voor de Rozenkransfabriek (zie daarvoor verder bij Geschiedenis). In 1914 richtte hij een mandenmakerij op. Verder zorgde hij voor betere huisvesting voor zijn parochianen. Voor menig huis maakte hij de tekening. Ook was hij een goede advocaat. Als een van zijn mensen in moeilijkheden zat, ging hij mee naar de rechtbank en pleitte voor hem. Bastiaansen is op 29 oktober 1944 overleden toen de Duitsers halsoverkop het dorp moesten verlaten en alles zwaar onder vuur namen. De kerk is fraai centraal in het dorp gelegen in het Processiepark.

In 2000 zijn de glas-in-loodramen van de kerk, verdeeld over 29 grote panelen in de bovenste ring van de kerk, gerestaureerd. Het ijzerwerk rond de ruiten was verroest, waardoor het glas min of meer bol ging staan en langzaam inzakte. Bovendien werd, omdat de roest uitzette, ook het metselwerk beschadigd. De restauratie heeft circa €115.000 gekost. De helft daarvan is - in twee maanden tijd! - opgebracht door allerlei acties onder de inwoners van Sint Willebrord, de rest heeft de kerk zelf gespaard. Oorspronkelijk was het idee om alleen het ijzerwerk te vervangen door messing en de ruiten intact te laten. Maar uiteindelijk bleek het minder bewerkelijk en een stuk goedkoper om nieuw en onbreekbaar glas te installeren. “Ze kunnen dan het glas en ijzerwerk zo eruit slaan. En alles bij elkaar scheelt het misschien wel een ton”, aldus toenmalig pastor De Bok (849). De ramen zijn voorzien van gekleurd kathedraalglas en messing staven. De complexe klus is geklaard door aannemer De Bont-van Ulten uit Nieuwkuijk. Ten behoeve van de fondsenwerving is in 1999 onder meer een cd gemaakt, een actie die landelijk de aandacht heeft getrokken. Op deze cd staan liederen van diverse Willebrorders, waaronder pastor De Bok. In enkele dagen tijd zijn er van de cd 1.500 exemplaren verkocht.

Al eerder zijn er restauratieprojecten geweest, bijvoorbeeld in 1977/1978, toen een brief van de bouwinspectie van het bisdom aangaf dat restauratie dringend noodzakelijk was, omdat de kerk anders een bouwval zou worden. In 1977 werd een ‘reddingsactie’ op touw gezet onder het motto ‘Onze klokken zullen luiden’. In 1978 werd, samen met de Rabobank, een andere actie gestart, getiteld ‘Wijzelf redden de kerk’. De bank beloofde om de giften vanuit de bevolking te verdubbelen. Dat inspireerde pastor De Bok ertoe nog een andere slogan aan de actie te koppelen: ‘Als je de Rabo een hak wilt zetten, geef je aan de kerk!’ De Bok rekent voor dat de bevolking van Sint Willebrord sinds 1978 al meer dan €250.000 voor de kerk bijeengebracht heeft. Voor een nieuw orgel, een nieuw dak, een gerenoveerde toren of een gloednieuwe geluidsinstallatie. “Ik krijg wel eens de vraag hoe je zo’n sponsoractie moet opzetten. Maar het is zo plaatselijk, de mensen hebben gewoon een zwak voor de kerk. Als wij iets nodig hebben, wordt het vrijwel altijd geschonken. Je moet niet aan de kerk van de Willebrorders komen”, aldus pastor De Bok (891).

Pastoor Bastiaansen stond tijdens de bouw van de kerk in 1925, als de financiële nood hoog was, wel eens midden in de nacht op de steigers en bad dan tot Maria met het verzoek hem en zijn parochianen niet in de steek te laten. Zijn gebeden werden verhoord want nooit werd door financiële moeilijkheden de bouw van de kerk of van de grot vertraagd. Na diverse voorbeelden gegeven te hebben van de gulheid waarmee de Willebrorders nog steeds aan de kerk geven, als de noodzaak daartoe aanwezig is, stelt journaliste Anny Lauwerijssen in (998): “Het gebed dat pastoor Bastiaansen in 1925 tot Maria richtte: ‘Lieve Vrouwke, kom help ons, laat ons nu niet in de steek’, wordt in Sint Willebrord ook nu nog steeds verhoord." De kerk valt onder de Parochie H. Willibrordus.

Bij de kerk staat een standbeeld van pastoor Bastiaansen.

- Naast de kerk vind je de Lourdesgrot, die tegelijk met de huidige kerk in 1926 werd gebouwd ter vervanging van de grot die in 1885, uit sloopmateriaal van de noordelijke vestingwerken van Bergen op Zoom, was gebouwd naast de oude kerk. De oorspronkelijke Lourdesgrot, waarvoor 13 wagonladingen stenen, 50.000 kilo cement, 50.000 kilo ijzer en 50.000 meter ijzerdraad werden gebruikt, was een getrouwe weergave van de grot van Massabiëlle in Lourdes, waar Bernadette Soubirous op 11 februari 1858 haar eerste van in totaal 18 Mariaverschijningen kreeg. In die periode was Antonius van Rooij pastoor in Sint Willebrord. Van Rooij was (vice-)voorzitter van de ‘Vereeniging van Nederlandsche Bedevaarten’ en heeft in totaal 19 keer Lourdes bezocht. Die verbondenheid stimuleerde hem de Lourdesgrot te bouwen.

- " ’t Oude Platteland is een uniek streekmuseum in Sint Willebrord dat inzicht geeft in het leven rond 1900, met betrekking tot wonen en werken op ’t platteland. Bij een bezoek aan ons museum hoort een rondleiding van ongeveer 2 uur onder leiding van een deskundige gids. Het woongedeelte bestaat uit 2 woonkamers, 2 keukens, een slaapkamer en een bedstee met kinderkribbe. Ook het washok ontbreekt niet. In onze expositieruimtes tref je naast antieke meubelen ook diverse met de hand geborduurde schilderijen in plattelandsstijl aan. Verder is er een grote collectie landbouwwerktuigen en -gereedschappen. Op de vervoersafdeling vind je een aantal koetsen en een Ford Consul Engels model uit 1961, een elektrisch aangedreven koets, en nog veel meer. De siertuin bestaat voornamelijk uit heesters, vaste planten en kuipplanten, en ook de Oranjerie ontbreekt niet. Wij zijn het hele jaar door geopend. Woensdag t/m zondag van 10.00-18.00 uur. 1e kerstdag en 1e paasdag gesloten. Groepen op afspraak. Volledig rolstoeltoegankelijk. Toegangsprijs 5,50 euro, met gratis consumptie. Verder zijn allerlei groepsarrangementen mogelijk, bijv. met een lunch, koffietafel, Oud-Hollandse spelletjes, huifkartochten, jeu de boules, barbecue. Van 15 november t/m 6 januari is ons museum weer volledig in kerstsfeer gebracht. Gedurende deze tijd houden wij ook weer onze traditionele Kerststallententoonstelling, met in 2019 maar liefst 200 kerststallen. Een unieke verzameling!"

Terug naar boven

Evenementen en activiteiten

- "SKW (Sociaal Kultureel Werk) Sint Willebrord zet zich sinds 1987 in voor alle doelgroepen verdeeld over het kinder-, jeugd- en jongeren-, volwassenen- en seniorenwerk. Het SKW organiseert wekelijkse, maandelijkse en jaarlijkse activiteiten. Voor de activiteiten van SKW wordt gekeken naar de behoeftes van de doelgroepen. SKW heeft de beschikking over het gerenoveerde Gemeenschapshuis De Lanteern."

- Carnaval. - "Stik Leutig bestaat uit een stelletje muziekfanaten, afkomstig van Fanfare en tamboerkorps De Eendracht uit Sint Willebrord. We maken graag muziek en daarnaast willen wij het Willebrordse carnaval graag muzikaal ondersteunen. Verder hebben wij de ambitie de rest van het jaar als dweilband op te treden op braderieën en overige culturele festiviteiten in en rondom de gemeente Rucphen. Jarenlang werden de Prins en zijn gevolg tijdens carnaval muzikaal ondersteund door de Hofkapel, die werd gevormd uit leden van fanfare De Eendracht. Echter door gebrek aan ambitie bereikte de Hofkapel jaren terug zijn dieptepunt wat resulteerde in een bezetting van 2 muzikanten. Jos Schijven en Tinus Luykx zijn de 2 muzikanten die jarenlang met zijn tweeën Willebrord tijdens het carnaval toch hebben voorzien van muziek. Dankzij deze twee kanjers leeft de muziek nog steeds voort en is uiteindelijk Stik Leutig ontstaan. De naam is ontstaan doordat Prins Piere dun Eerste bij alles wat hij zei het woord “stikleutig” gebruikte. En toen diezelfde Prins Piere dun Eerste ons vroeg: hoe gaan jullie heten, riepen wij spontaan in koor: “STIK LEUTIG Piere”!"

- Kermis (gedurende 5 dagen in augustus).

- Tijdens de kersttijd is de kerk van Sint Willebrord bekend om de grote kerststal, de grootste van West-Brabant (circa 25 meter lang, met meer dan 75 beelden). De kerststal trekt jaarlijks duizenden bezoekers uit de wijde omgeving. Tot in de jaren zestig was de kerststal bescheiden van omvang. In de jaren zeventig deden diverse kerken echter hun oude gipsen beelden weg om nieuwe, met stof aangeklede, beelden aan te schaffen. De toenmalige pastor A. de Bok ging daar dan gauw achteraan om die beelden te bemachtigen. Zo heeft hij beeldengroepen uit Valkenburg, Nijmegen, Woerden, Zundert en Roosendaal op de kop weten te tikken.

Terug naar boven

Natuur en recreatie

- De weekmarkt op zaterdagochtend (8-12 uur) is er al sinds 1964.

Terug naar boven

Overnachten

- Boek hier je B&B e.d. in omgeving Sint Willebrord, met laagsteprijsgarantie!

Terug naar boven

Beeld

- Fotoreportage van Sint Willebrord door Kees Wittenbols uit Breda. Zie onderaan de pagina ook deel 2.

Terug naar boven

Literatuur

- Nieuwe en/of tweedehands boeken over Sint Willebrord (online te bestellen).

Terug naar boven

Links

- Dorpshuis: - De eerste kerk van Sint Willebrord uit 1841, gesticht door pastoor Kroes, doet na diverse verbouwingen nog altijd dienst, zij het (sinds 1955) als gemeenschapshuis De Lanteern (toepasselijk omdat deze Waterstaatkerk met 6 traveeën bekroond was met een open lantaarn met daarop een torenkruis en een haan. De lantaarn is in 1858 vervangen door een achtkantige torenspits). Bij de vergroting van de kerk met twee traveeën in 1906 is de frontgevel met toren afgebroken en geheel volgens dezelfde tekening opnieuw opgetrokken. Gemeenschapshuis De Lanteern is in 2010 grondig gerenoveerd waardoor het weer helemaal aan de eisen des tijds en de behoeften van de gebruikers voldoet. Het gemeenschapshuis omvat vier activiteitenruimtes, een theaterzaal, een foyer en een jongerencentrum. In 2014 is achter De Lanteern een nieuw parochiecentrum en een mortuarium gerealiseerd. - Hier kun je zien wat er in De Lanteern zoal te doen is. Meer weten over de mogelijkheden om n van onze ruimtes te huren? Kijk dan op de pagina Zaalverhuur. Vanuit de gemeente Rucphen is het Gemeenschapshuis De Lanteern een “Veilig Honk” voor scholieren die onderweg zijn naar of van school.

- Muziek: - Gemengd Zangkoor Con Grazia.

- "Fanfare De Eendracht uit Sint Willebrord is opgericht in 1925. De vereniging telt ongeveer 75 leden en bestaat uit de volgende onderdelen: Fanfare en Leerlingenorkest De Eendracht; Majorettes The Starshines. De fanfare en het leerlingenorkest repeteren wekelijks op donderdagavond bij Hotel-Café-Zaal de Kwast. De muzikale leiding is in handen van onze dirigent Arlette Zwaans. De majorettes repeteren op maandag-, woensdag- en vrijdagavond bij gemeenschapshuis De Lanteern. Zij staan onder leiding van Anja Sukkel en Miranda van den Broek. Interesse om een keer mee te doen? Bezoek een van onze repetitieavonden of neem contact op via secretariaat@fanfare-de-eendracht.nl."

- Accordeonvereniging Sempre Crescendo.

- Sport: - RKSV Rood-Wit (voetbal).

- Bridgeclub De Lanteern.

- Dartclubs.

- Zorg: - Centrum voor Wonen & Zorg Heidestede in Sint Willebrord biedt zorg en welzijn in kleine woongroepen aan zo'n 94 psychogeriatrische en somatische cliënten. Daarnaast beschikt Heidestede over 62 mooie en ruime appartementen voor cliënten met en zonder zorgindicatie. Heidestede biedt ook dagbesteding aan. Dit betekent dat je ‘s ochtends naar Heidestede komt, de dag doorbrengt met de andere cliënten en ’s avonds weer naar huis gaat.

Reacties

(1)

Heb vandaag een mooie ontdekking gedaan en kom zeker in de lente 2021 een dagbezoek of enkele dagen naar jullie pittoreske
dorpje. Het lijkt me de moeite.
Een dorp met eigen geschiedenis!
Doe zo voort allen.

Reactie toevoegen