Wissel

Plaats
Buurtschap
Epe
Veluwe
Gelderland

wissel_anwb_richtingbord_kopie.jpg

Wissel is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Epe. De buurtschap Wissel valt onder het dorp Epe.

Wissel is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Epe. De buurtschap Wissel valt onder het dorp Epe.

wissel_richtingbord_kopie.jpg

In de omgeving staan richtingborden die je naar buurtschap Wissel verwijzen. Handig! Maar ter plekke staan geen plaatsnaamborden die aangeven dat en wanneer je er bent aangekomen. Dat is dan weer minder handig...

In de omgeving staan richtingborden die je naar buurtschap Wissel verwijzen. Handig! Maar ter plekke staan geen plaatsnaamborden die aangeven dat en wanneer je er bent aangekomen. Dat is dan weer minder handig...

wissel_plattegrond.jpg

Plattegrond van buurtschap Wissel, gemeente Epe (© Wissels Belang)

Plattegrond van buurtschap Wissel, gemeente Epe (© Wissels Belang)

Wissel

Terug naar boven

Status

- Wissel is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Epe.

- De buurtschap Wissel valt, ook voor de postadressen, onder het dorp Epe.

- In de omgeving staan richtingborden die je naar buurtschap Wissel verwijzen. Handig! Maar ter plekke staan geen plaatsnaamborden die aangeven dat en wanneer je er bent aangekomen. Dat is dan weer minder handig...

Terug naar boven

Naam

Oudere vermeldingen
1273 de Wischele, 1448 Wissell, 1840 Wissel.

Naamsverklaring
"Afgezien van de verklaring onder (het slechts enkele km's zuidwaarts gelegen, red.) Wiesel, heeft men bij de namen Wissel en Wiesel ook gedacht aan de betekenis 'land dat jaarlijks van eigenaar wisselt'."(1)

Terug naar boven

Ligging

De buurtschap Wissel ligt direct W van Epe, W van de provincialeweg N309, rond de Wisselseweg. De volgende wegen worden tot de buurtschap gerekend: Paalbeekweg, Burgweg, Wisselseweg, Papenstraat, Veenweg, Boerweg, Naaldweg, Lijsterbesweg, Veldkampseweg, Molenweg, Oostravenweg en Ericaweg. Zie ook de plattegrond van de buurtschap elders op deze pagina. Z van de buurtschap ligt de Wisselse Enk, ZW van de buurtschap ligt het Wisselse Veen.

Terug naar boven

Statistische gegevens

In 1840 omvat de buurtschap Wissel 78 huizen met 468 inwoners.

Terug naar boven

Geschiedenis

De Remboe
Aalt Van Vemde (1911-1965) komt uit een eenvoudig Veluws boerengezin, dat grond heeft in buurtschap Wissel. Van het boerenbedrijf rest na de oorlog alleen nog een kippenschuur. De handel in kippen is zo goed als dood. Van Vemde komt op het idee om de oude schuur om te bouwen tot verblijfsruimtes. Zo kunnen de arbeiders die het land weer opbouwen in de zomer genieten van een welverdiende vakantie, dicht bij de Veluwse natuur. Hij gaat aan de slag met bordkartonnen schotten en creëert 14 kleine kamers, die gespeend zijn van elke vorm van luxe. De gasten laven zich aan de boslucht en het gevoel van vrijheid. Het Spartaanse onderkomen nemen ze voor lief. Van Vemde doopt zijn oord De Remboe, met een knipoog naar ‘rimboe’. Dat is niet zomaar, want het ongepolijste onderkomen in de Veluwse natuur moet een oergevoel oproepen. Ook de rieten huisjes die hij later bouwt, kennen geen opsmuk. Het meubilair is van eigen makelij, de matrassen zijn gevuld met stro. Gasten, die per trein, bus of boot naar de Veluwe komen, nemen zelf huisraad en beddengoed mee. Van Gend en Loos kwam dan met een transport om van alles na te bezorgen.

Stadskinderen vonden het heerlijk in de bossen in en rond buurtschap Wissel. Het was heel primitief. In de huisjes was geen toilet of stromend water. Men waste zich aan de pomp. Tijdens voordrachtavonden excelleert Van Vemde als verteller. Hele verhalen van auteurs als Annie M.G. Schmidt, Bomans of Tsjechov kent hij uit het hoofd. Dat duurde soms meer dan een uur. Dan kon je een speld horen vallen. Uiteindeijk groeide het uit tot een bedrijf met ca. 23.000 families, die er vaak jaarlijks terugkwamen voor hun vakantie. In 1965 overlijdt Aalt Van Vemde plotseling, op 53-jarige leeftijd. Een jaar later verkoopt de familie het vakantiepark - dat nog altijd bestaat - aan een andere ondernemer. In november 2020, 75 jaar na de oprichting, heeft de familie Van Vemde een boek gepubliceerd over de geschiedenis van De Remboe. "Het boek laat een tijdsbeeld zien waarin saamhorigheid nog telde", aldus dochter Gerda. Ze hoopt dat het boek aanzet tot nadenken over het nut van gemeenschapszin: "Het individualisme is tegenwoordig wat ver doorgeschoten."

Heidebad / De Schaapskooi
Nog een nostalgisch vakantiecentrum in buurtschap Wissel was Heidebad / De Schaapskooi. Huib Schouten kwam er als jonge Rotterdammer jaarlijks een weekje logeren. Het maakte op hem een onuitwisbare indruk om als jonge jongen zo ver van huis te zijn. Hij heeft er een prachtig verhaal over geschreven in De Oud-Rotterdammer (2013). Hierna volgen enkele citaten daaruit: "Mijn vader werkte als koperslager bij de Koninklijke Rotterdamse Lloyd. Het beroep koperslager was in die tijd al een verdwijnend ambacht. Echte koperslagers bestaan niet meer. Tegenwoordig kunnen ze alleen nog een beetje plaatwerken en sleutelen. De Lloyd verzorgde voor het personeel jaarlijks een vakantieweek in het park Heidebad aan de Wisselseweg in Epe. Het zal eind jaren vijftig geweest zijn, dat wij elk jaar daar naartoe gingen. Het grote avontuur tegemoet, want die week begon met een lange busreis naar de Veluwe. Door het Kralingse bos reden we over de oude weg richting Utrecht. Zelfs dat was spannend. Ik kende het bos alleen maar van het strandbad en was reuze nieuwsgierig waar dat bos zou eindigen en wat er daarna te zien zou zijn.

De reis duurde uren voor we de eerste stop maakten: Rutecks in Utrecht. Kreeg er altijd een huzarenslaatje op een aluminium schoteltje met geribbelde rand. Soms zat de mayonaise in de ribbels en deed je alle moeite om alles eruit te krijgen. Na Utrecht ging de wereld open. Oneindige bossen met verspreid liggende kippenboerderijen. Mijn moeder maakte me wijs dat de roodbont-koeien chocolademelk gaven. Als de Naald in Apeldoorn in zicht kwam, wist je dat die wonderbaarlijke reis ten einde liep. Verlangend keek je uit naar de vreemde plaatsnamen: Emst, Epe en Wissel. Voor de ingang van het hoofdgebouw was het een drukte van belang. Jij kwam en anderen gingen. De lucht bezwangerd door het dennenhars en een ander soort zand dan je in Rotterdam gewend was, met rode mieren. In de kantine werd je welkom geheten door directeur Van Erk. Een man met een kalend hoofd en een streng uiterlijk. De man woonde met zijn gezin naast het hoofdgebouw. Alle dagen van het jaar vakantie en ik vroeg me af hoe dat zou zijn. Hoe onbezorgd of kinderlijk naïef kun je zijn. Het park werd doorsneden door de Wisselseweg en autoverkeer was nog zeldzaam.

Tegenover het hoofdgebouw lag het voetbalveld, niet veel meer dan een kale, stoffige vlakte. Achter de kantine het natuurzwembad. Zo genoemd, omdat het ongezuiverd regenwater was waarin je zwom. In het ondiepe gedeelte stond een stalen wip. Op het park zat een kleine groentewinkel. Op de hoek een melkboerderij. Rauwe melk en verse eieren werden daar verkocht. Later werd die boerderij uitgebreid met een kleine zuivelwinkel en trampolines. Op het terrein waar nu de Henri Polakstichting staat, bevond zich een kruidenier. Mijn ouders keken uit naar noodslachtingen. Wat dat precies waren heb ik nooit goed geweten, maar het leverde lekker vlees op en van Creutzfeldt-Jakob had niemand nog gehoord. We huurden er fietsen. Gingen naar de Renderklippen en het Pluizenmeertje, naar Elburg, paling kopen, paling eten en als de verkoper niet oplette, een paling jatten, zo vers uit de rokerij. Die week duurde een eeuwigheid, tot op zaterdag de bus voor de deur stond. Met heimwee nam ik afscheid, maar ik keek ook uit naar mijn vriendjes in de Watergeusstraat. Ik had ze lang niet gezien, want zij gingen voor zes weken naar de kolonie."

Heidebad bestond al in 1935. De beheerder was toen dhr. C.W. Marx. Het vakantieoord kwam in 1947 in handen van de Nederlandse Reisvereniging, Winkelbedrijf v.d. Meer en Schoep en Wilton-Feijenoord. Tegenwoordig is op Molenweg 17 in Wissel Conferentiehotel Villa Heidebad gevestigd en aan de overkant van de weg is er Roompot Vakanties Bospark De Schaapskooi. - "Facebookgroep Vacantiecentrum Heidebad te Epe is bedoeld om zoveel mogelijk Heidebad-gangers hun verhalen en foto s met ons te laten delen. Kent u iemand die vroeger ook op vakantie kwam op Heidebad? Voeg hem of haar toe en kom maar op met de verhalen. De vakantiegangers waren werkzaam bij Wilton Feijenoord en de RDM of de Shell."

Terug naar boven

Recente ontwikkelingen

- Dierenpark Wissel heeft wegens faillissement in 2015 de deuren moeten sluiten. De dieren zijn in andere dierenparken ondergebracht.

Terug naar boven

Bezienswaardigheden

- Buurtschap Wissel heeft 1 rijksmonument, zijnde een archeologisch monument; een terrein uit de bronstijd, waarin 3 grafheuvels.

Terug naar boven

Landschap, natuur en recreatie

Wandelen
"Wandelroute Trage Tocht Wisselse Veen (15 km ) is een verrassende wandeling bij buurtschap Wissel met de typische afwisseling van boerenland, beken, bomen en bosjes en brede zandwegen. Het Wisselse Veen is een kwelgebied, waar de Verloren Beek ontspringt. In het begin van de 20e eeuw was het Veen een van de schatkamers van de Nederlandse wilde flora, met planten als parnassia, vetblad, klokjesgentiaan en diverse orchideeënsoorten. Door ontginning en ontwatering ging het grootste deel van deze flora verloren. Dankzij gericht beheer en een in 1993 begonnen natuurherstelproject is het tij gekeerd. Er ontwikkelen zich nu weer veentjes, moerasjes en schone, kronkelende stroompjes en beekjes met plantensoorten als zonnedauw, moeraswolfsklauw, blauwe zegge en Spaanse ruiter. De Verloren Beek dankt zijn naam aan het feit dat het water nergens een molenrad aandreef, dus ongebruikt verloren ging. Het water stroomt meestal vrij snel. Het heeft een mooie begroeiing: veel elzen, hulst, hazelaar en bosanemoontje in het voorjaar. Op het tweede deel van de wandeling komen we over de Tongerense Hei en over Landgoed Tongeren met een mooi vlonderpad tussen de velden. Nog een tweede rondje over het Wisselse Veen maakt de route compleet."

Wisselse Veen
- Het Wisselse Veen bij buurtschap Wissel is ontstaan door kwelwater, afkomstig uit de Oost-Veluwse stuwwal. Beheerder Geldersch Landschap heeft hier in 1993 een natuurherstelproject uitgevoerd, waarbij middels afplaggen 45 hectare weiland is omgevormd tot natuur. Tevens zijn toen poelen aangelegd en sloten en greppels gedempt. In 2012 is nog eens 17 hectare voormalige landbouwgrond in het Wisselse Veen afgeplagd. Daarmee is de fosforrijke bovenlaag verwijderd. Op de vervolgens veel schralere grond kunnen dotterbloemhooiland, heischraal grasland en blauwgrasland ontstaan. Tevens krijgen planten als de zonnedauw, de blauwe knoop en verschillende orchissoorten meer kansen.

Waterschap Vallei en Veluwe werkt met de provincie Gelderland, gemeente Epe en Stichting Geldersch Landschap & Kasteelen aan verdere bescherming van de natuur in het Wisselse Veen. Het Wisselse Veen is een afwisselend gebied met natte graslanden, vennen, kwelbeken en sloten op de grens van de Veluwe. Een deel van het gebied is aangewezen als Natura 2000-gebied. Een deel van het Wisselse Veen is eerder al heringericht (waarvoor zie de vorige alinea), maar aanvullende maatregelen zijn nodig om het gebied robuuster en beter bestand te maken tegen invloeden van buitenaf.

De maatregelen bestaan uit ingrepen in het stelsel van sloten en greppels op een terrein van Geldersch Landschap & Kasteelen, waardoor het gebied natter wordt. Ook worden stikstofrijke grondlagen verwijderd. Hiermee wordt verdere verdroging van het gebied voorkomen, wat zorgt voor herstel van plantensoorten die afhankelijk zijn van kwelwater. Medewerking aan natuurherstel en -ontwikkeling buiten het Natura 2000 deel van het Wisselse Veen vindt plaats op vrijwillige basis. De projectpartijen overleggen met de grondeigenaren in het gebied om te kijken of zij door vrijwillige grondruil, aan- of verkoop een betere ligging van de gronden voor natuur- en landbouwkundig gebruik kunnen verkrijgen. De eigenaren van Landgoed Tongeren hebben samen met Geldersch Landschap & Kasteelen inmiddels 45 hectare landbouwgrond omgevormd tot natuur. De uitvoering van het project begint op zijn vroegst in 2020. Het werk moet uiterlijk in 2025 klaar zijn. De voorbereidingen en de uitvoering gebeuren in nauwe afstemming met bewoners en grondeigenaren. (bron: Waterschap Vallei en Veluwe en Provincie Gelderland, mei 2018) Voor nadere informatie zie ook de pagina over het Wisselse Veen op de site van de Provincie Gelderland.

Om het inrichtings- en beheerplan op de juiste uitgangspunten te baseren, is in 2018 een zogeheten LESA opgesteld: een landschapsecologische systeemanalyse. Een LESA brengt gestructureerd in beeld hoe een gebied functioneert. Bijvoorbeeld: hoe is de bodemopbouw, hoe lopen de grondwaterstromen, waar komt kwel aan de oppervlakte? Dit geeft inzicht in kansen voor natuurherstel en -ontwikkeling. Het bodemtype bepaalt deels welke natuurwaarden zich kunnen ontwikkelen; op veen groeien andere planten dan op zand. Van belang is welke invloed de mens heeft gehad op de vorming van het landschap. Welke cultuurhistorische waarden heeft het gebied? Deze waarden worden meegewogen in het opstellen van het inrichtingsplan. Door een voorverkenning is al bekend dat er locaties zijn waar het veen, dat vroeger is gevormd onder natte omstandigheden, nog mooi intact is. In de LESA wordt onderzocht hoe oud dat veen is. Dat leidt tot kennis over de vroegere waterstanden en bepaalt ook mede de kansen voor natuurherstel.

Belangrijk voor dit gebied is de aanwezigheid van kleischotten: kleilagen die door het landijs opgedrukt zijn. Tegen deze kleischotten wordt het grondwater omhoog gedrukt. Zelfs in de droge zomer van 2018 bleef het gebied nat en bleef het water stromen. Daarom zijn er goede kansen voor herstel van de veengroei. Bij onderzoek in 2018 is op twee plekken in het gebied een afgedekt en intact veen aangetroffen. Dat is bijzonder omdat in het gehele gebied turf gestoken is, voorafgaand aan de ontginning tot landbouwgrond in de jaren 1930. Op één locatie was het profiel in de middeleeuwen overstoven met zand vanaf de Veluwe en zo aan ontginning ontkomen. Op de andere is in de 17e eeuw een dijkje aangelegd, waardoor het onderliggende veen beschermd werd. Met hulp van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed en Waterschap Veluwe kon daterings- en stuifmeelonderzoek worden uitgevoerd waarmee in beeld is gebracht hoe oud de veenlagen zijn en welke planten er in de omgeving in die verschillende tijdsperioden voorkwamen. De gevonden veenlagen worden in 2019 nog nader onderzocht met behulp van de nieuwe eDNA-technologie. Hiermee worden DNA-restanten opgespoord van bomen en planten. Dit geeft mogelijk nog breder inzicht in de historische ecologie; het samenspel tussen bodem, mens en natuur door de jaren heen.

- In 2018 heeft Geldersch Landschap en Kasteelen bekendgemaakt dat in het Wisselse Veen bij buurtschap Wissel een populatie van de Zilveren maan leeft. Dat is groot nieuws, want deze vlinder is in Nederland zeer zeldzaam geworden en was al decennialang verdwenen van de Veluwe. De Zilveren maan dankt zijn naam aan de parelmoerachtig glanzende vlekken op de onderkant van de achtervleugels. Hij leeft in schrale graslanden en moerassen waar zijn voedselplanten, onder andere moerasviooltjes, groeien. De vlinder was vroeger een algemene soort in Nederland maar is - met de ontginning en ontwatering van zijn biotoop - zeldzaam geworden. Alleen in Noordwest-Overijssel en op Terschelling zijn nog grote, vitale populaties aanwezig. Normaal leggen deze vlinders geen grote afstanden af; ze blijven in de omgeving waar ze geboren werden. De afstand naar de populatie in Noordwest-Overijssel is hemelsbreed ruim veertig kilometer. Het is niet duidelijk hoe ze deze afstand hebben overbrugd.

Door de natuurherstelwerkzaamheden in het Wisselse Veen van de afgelopen jaren zijn veel bijzondere planten en dieren teruggekeerd, en de aanwezigheid van naar schatting veertig tot zestig exemplaren van de Zilveren maan in 2018 is een (voorlopige) kroon op het werk. In een opname voor het natuurprogramma Buitengewoon van Omroep Gelderland laat Wim Geraedts, ecoloog bij Geldersch Landschap en Kasteelen, de vlinder zien. De komende jaren zullen door aankoop en natuurontwikkeling nog tientallen hectaren landbouwgrond aan de natuur worden teruggegeven. Hopelijk kan hierdoor op termijn een grote, vitale populatie tot ontwikkeling komen.

"Bijzondere dwergen in het Wisselse Veen. De natuurontwikkeling in het Wisselse Veen bij buurtschap Wissel in Epe heeft al vele bijzondere soorten opgeleverd: van broedvogels tot dagvlinders, en van vaatplanten tot mossen. Sommige daarvan vallen op door hun felle kleuren, zoals Moeraskartelblad, Blauwe knoop en diverse orchideeën. Er komen echter ook botanische juweeltjes voor waarvoor je toch echt door de knieën moet. Al vijf jaar blijft, na de natuurontwikkeling van 2014, op een aantal plekjes in het Wisselse Veen de vegetatieontwikkeling schijnbaar achter. Het lijkt wel alsof de bodem te arm is om een fatsoenlijke vegetatie voort te kunnen brengen. Doordat er ter plekke relatief veel kalk of ijzer in de bodem of het zuurstofarme kwelwater zit, wordt fosfaat vastgelegd en stikstof geneutraliseerd; deze zijn dus niet meer beschikbaar als meststof voor de groei van planten. Alleen een aantal superspecialisten is nog in staat om in deze extreme voedselarmoede te groeien. Sterker nog, ze zijn hiervan afhankelijk! Zodra er meer voedingsstoffen beschikbaar zijn, verliezen ze het van de meer krachtig groeiende plantensoorten. Vandaar dat er tegenwoordig in het Nederlandse met mest verzadigde landschap praktisch geen plek meer voor deze planten is overgebleven. Enkel langs de kust en op enkele bijzondere kwelplekjes in het binnenland, zoals in het Wisselse Veen, komen deze liefhebbers van schraalte en nattigheid nog voor. Het zijn vaak pioniersoorten die gedurende de eerste jaren van de vegetatiesuccessie kunnen groeien. In het vroegere natte-heidelandschap groeiden ze op plagplekken en in karresporen.

De hieronder genoemde voorbeelden zijn in het Wisselse Veen soorten van de Draadgentiaan-associatie; een soortenrijk vegetatietype met veel zeldzame plantensoorten dat hier maar op enkele honderden vierkante meter voorkomt. De naamgevende soort is de Draadgentiaan (Cicendia filiformis), een echte minkukel. Veel meer dan een stengeltje van enkele centimeters met nauwelijks blaadjes en enkele kleine gele bloempjes is het niet. Het lijken wel gele knopspelden. Maar het is wel een echt lid van de bekende gentianenfamilie! Er kunnen in het Wisselse Veen vele honderden exemplaren bij elkaar staan op een paar vierkante meter zonder dat ze opvallen, en zoals gezegd, je loopt er zo aan voorbij. Pas met een vergrootglas zie je hoe mooi het bloempje is! Overigens is dit ook op wereldschaal een zeldzame soort. Hij is gebonden aan een zeeklimaat en komt alleen voor in een strook van enkele honderden kilometers breed, van Portugal tot Nederland.

Andere ‘minkukeltjes’ - want deze plantjes zijn vaak ook niet groter dan tien centimeter - zijn de Wijdbloeiende rus (Juncus tenageia) en de Armbloemige waterbies (Eleocharis quinqueflora). Ze zijn zelfs nog minder opvallend dan de Draadgentiaan met hun minuscule russen- en biezenbloempjes, of eigenlijk moet je knopjes zeggen. Bruine frutsels zijn het, meer niet. De Wijdbloeiende rus is een vol familielid van de massaal in het Wisselse Veen voorkomende, veel grotere, Veldrus (Juncus acutiflorus). Neef Pitrus (Juncus effusus) komt hier alleen nog voor op de paar plekken waar nog (te) veel fosfaat in de bodem voorkomt. Hier heeft de bulldozer bij de inrichting net niet genoeg fosfaatrijke grond verwijderd waardoor de Pitrus met zijn grote pollen het andere uiterste op de schaal van voedselarm naar voedselrijk vormt.

De Armbloemige waterbies is de kleinste van het stel. Een bosje sprietjes met elk een knopje van enkele millimeters, meer is het niet. Toch komt hij, omdat hij iets minder kieskeurig is, op wat meer plekken in het Wisselse Veen voor dan de vorige twee soorten. Het wachten is op nog een aantal bijbehorende andere minkukeltjes die voor de Tweede Wereldoorlog in het Wisselse Veen voorkwamen: Dwergvlas (Radiola linoides), Dwergbloem (Centunculus minimus) en Geelhartje (Linum catharticum). De zaden van deze planten blijven lang kiemkrachtig, wachtend op een kans. Het is een kwestie van tijd voordat ook deze soorten in het veen zullen verschijnen. Het Wisselse Veen is een beschermd gebied dat niet vrij toegankelijk is voor publiek. (tekst: Wim Geraedts, Geldersch Landschap en Kasteelen, en Willem Drok, provincie Gelderland, mei 2020)

Terug naar boven

Links

- Belangenorganisatie: - Vereniging Wissels Belang is opgericht in 2011. Het doel van de vereniging is het behartigen van de belangen van de inwoners van buurtschap Wissel, wat inhoudt het beschermen van de kwaliteit van de woon- en leefomgeving in de buurtschap en het verbeteren daarvan waar dat mogelijk is. De vereniging tracht haar doel te bereiken door: het voeren van overleg met de gemeente Epe en andere instanties en ondernemingen die invloed (kunnen) hebben op zaken die de buurt aangaan en/of de belangen van de bewoners daarvan raken; een forum te bieden waar buurtbewoners met elkaar plannen maken om de leefbaarheid van de buurt op peil te houden en waar mogelijk te vergroten; contact te onderhouden met instanties die kunnen helpen het realiseren van de doelstellingen te bevorderen.

- Sport: - "Het is allemaal begonnen in 1953 toen een aantal vakantiegangers op kampeerterrein De Remboe enkele inwoners van de buurtschap Wissel hebben uitgedaagd voor een partijtje voetbal op het sportveld van De Remboe aan de Koeweg. Het enthousiasme voor Koning Voetbal was geboren en gedurende de zomermaanden werd op zondagmorgen gevoetbald tegen vakantiegangers van kampeerbedrijf De Remboe. Dit beviel zo goed dat na het vakantieseizoen werd besloten om SV Wissel op te richten. Het ontstaan van de club is voornamelijk het resultaat van het enthousiasme en doorzettingsvermogen van de toenmalige secretaris Frits Eshuis, die vanaf de oprichting in 1953 tot 1968 die functie blijvend heeft vervuld. De vereniging heeft ontzettend veel te danken aan deze plannenmaker en stuntman. Een bekend gezegde van hem was: 'Ga nooit slapen met de gedachte dat iets onmogelijk is. U zou wakker kunnen worden van het lawaai dat een ander maakt door het uit te voeren.'

Voorzitter P. van Niersen verklaarde zich bereid om gedurende het voetbalseizoen op zondagmorgen een weiland te verhuren tegen een vergoeding van f. 30,00. Dit weiland was gelegen aan de Molenweg op de plaats waar nu veld 2 van het huidige sportcomplex is gesitueerd. Een bergschuur van de heer van Niersen fungeerde als kleedkamer voor de thuisclub en voor de bezoekers een toenmalig kippenhok van buurman Bart Hoekert. Degenen, die dit wensten, konden zich na afloop van de wedstrijd onder de pomp wassen, want in die tijd kende Wissel nog geen waterleiding." Na diverse verhuizingen speelt de club sinds 1980 op het sportcomplex aan de Ericaweg. Hoe het ze daarvoor en daarna is vergaan, kun je deels lezen op deze pagina.

Reacties

(2)

Naast de Remboe verdient ook Heidebad / de Schaapskooi wat mij betreft een vermelding op deze pagina.
Zelf kom ik daar al van kinds af aan omdat mijn opa bij Wilton Feijenoord werkte.

Dank voor de tip! Die hoort er inderdaad zeker ook bij, want hier blijken net zulke mooie verhalen over te vertellen te zijn en zijn net zulke mooie herinneringen aan als bij de Remboe. Ik heb er een stukje over toegevoegd.
Het doet me sterk denken aan Beltgraven in 't Loo bij Oldebroek, zie https://www.plaatsengids.nl/t-loo-oldebroek bij Geschiedenis, de afgebeelde ansichtkaart en de vele reacties onderaan de pagina, van mensen die ook daar vanuit Rotterdamse scheepswerven e.d. in hun jeugd daar op vakantie gingen en balen dat het er nu net als in Wissel allemaal zo gemoderniseerd en luxe is geworden.
Met vriendelijke groet, Frank van den Hoven, hoofdredacteur Plaatsengids.nl

Reactie toevoegen