Griete

Plaats
Buurtschap
Terneuzen
Zeeuws-Vlaanderen
Zeeland

Griete

Terug naar boven

Status

- Griete is een buurtschap in de provincie Zeeland, in de streek Zeeuws-Vlaanderen, gemeente Terneuzen. T/m 31-3-1970 gemeente Zaamslag.

- De buurtschap Griete valt, ook voor de postadressen, onder het dorp Zaamslag.

Terug naar boven

Naam

Oudere vermeldingen
1913 (De) Griete. Lokaal spreekt men de plaatsnaam met lidwoord uit.

Naamsverklaring
- Hetzelfde als Griete bij Elkerzee, de naam van een stuk hooiland, waarin volgens Schönfeld de persoonsnaam Griet (afkorting van Margareta) schuilt, vergelijk Magrette. Alternatief kan men aanknopen bij het Noord-Hollandse gried 'grasland' en begrieten 'rauw land met gras doen begroeien' (vergelijk de Grietpolder bij Leimuiden) en dan een betekenis 'grasland'.(1)

- (2) heeft een andere verklaring, en stelt: "De buurtschap is genoemd naar haar ligging in de Margarethapolder."

Terug naar boven

Ligging

De buurtschap Griete ligt rond de gelijknamige weg, 4 km NW van Zaamslag, en grenst in het N aan de Westerschelde.

Terug naar boven

Statistische gegevens

De buurtschap Griete omvat ca. 30 huizen met ca. 80 inwoners.

Terug naar boven

Geschiedenis

In 1873 besluit de gemeente Zaamslag dat buurtschap Griete de meest aangewezen plaats is voor een nieuwe haven, ter vervanging van de Poonhaven die door de sterke verzanding van het Hellegat bijna onbereikbaar is geworden. Dank zij de nieuwe haven kan Zaamslag weer beschikken over een eigen landbouwhaven. Er is een weegbrug en verder alle andere voor die tijd noodzakelijke faciliteiten. Twee kleine binnenschepen kunnen aan de kade een ligplaats vinden. De voornaamste transportgoederen zijn in die tijd aardappelen, stro en suikerbieten.

Er wordt regelmatig gebaggerd. In die tijd gebeurt dat nog met de schop en menselijke spierkracht. Deze toestand duurt tot begin jaren vijftig. Daarna neemt de vrachtwagen steeds meer de taak over van het kleine binnenschip. De haven is economisch niet meer rendabel en dus afgeschreven. Tegen het eind van de jaren vijftig hebben enkele Nederlandse en Belgische sportvissers het haventje ontdekt en vinden er een redelijke ligplaats voor hun bescheiden bootjes. Pas in 1970 maken de bootbezitters plannen zich te verenigen, wat resulteert in de oprichting van Watersportvereniging (WSV) Griete. Zie daarvoor verder bij Natuur en recreatie.

Terug naar boven

Jaarlijkse evenementen

- Herfstfeesten (weekend eind oktober) in en bij Café De Griete met o.a. livemuziek en vrachtwagentrekken.

Terug naar boven

Natuur en recreatie

- Sinds 2008 is in de omgeving van buurtschap Griete de Trektelpost Margarethapolder actief, een groep vogelliefhebbers die in deze polder de trekvogels 'spotten' die overvliegen. Tot heden zijn al ca. 170 verschillende soorten vogels geteld.

- Watersportvereniging (WSV) Griete beschikt over een kleine jachthaven met ligplaats voor 30 jachtjes. Ook in lengte en breedte van de ligplaatsen zijn ze beperkt, bovendien is het een getijdehaventje dat 2 x per etmaal droog valt. Als dat allemaal geen probleem is dan is het er goed toeven, met directe toegang tot de Westerschelde, veel sportvissers in de vereniging en een klein maar reuze gezellig clubhuis. De vereniging organiseert regelmatig evenementen zoals viswedstrijden en gezamenlijke uitstapjes, meestal met de eigen boot. Uiteraard draait een kleine vereniging als deze op vrijwilligers. Het onderhoud van de haven en het bemannnen van het clubhuis gebeurt dan ook door de leden zelf. Op dit moment is er ruimte voor enkele aspirantleden.

Terug naar boven

Agrarisch

- De direct O van de kern van buurtschap Griete gelegen Hof de Eendragt (Eendragtweg 8) van Jeroen en Cora Meijering heeft in 2017 als eerste varkensboer in Zeeland vijf sterren toegekend gekregen van dierenwelzijnsorganisatie Varkens in Nood, omdat zij voldoen aan alle criteria voor vijfsterren-varkensboeren. "De ‘harde eisen’, de minimale criteria waaraan voldaan moet worden om de status van vijfsterren-varkensboer te krijgen, houden in dat alle varkens (en dus niet alleen de zeugen) permanent naar buiten kunnen; dat er een natuurlijke uitloop is (bijvoorbeeld weide, bos, zandgrond); dat die uitloop groot genoeg is; dat er geen staartjes gecoupeerd worden; dat de zeugen bij het werpen niet vastliggen in een kraamkooi; dat de biggen en de zeug minimaal zes weken bij elkaar blijven; dat biggen die gecastreerd worden (maar bij voorkeur gebeurt dat níét), verdoofd worden; dat de varkens gezond zijn, en hun gedrag positief is. Over deze punten valt niet te onderhandelen. De andere punten waar we naar kijken, worden in onderlinge samenhang beoordeeld." Aldus Varkens in Nood.

- "Staatsbosbeheer gaat een vergaande samenwerking aan met Jeroen en Cora Meijering-van Dam van vleesveehouderij Hof de Eendragt in buurtschap Griete bij Zaamslag. Het helpt hen meer biodiversiteit te combineren met een rendabele bedrijfsvoering. Zo gaat Meijering zo’n 38 hectare extra weidegrond pachten en komt er meer zekerheid door de looptijd van het pachtcontract aanzienlijk te verhogen: van 1 naar 12 jaar. De overeenkomst maakt deel uit van een groot project van 40 experimenten die Staatsbosbeheer samen met het ministerie en boeren aangaat om natuurinclusieve landbouw te stimuleren. De WUR (Wageningen University & Research) monitort de projecten. De Eendragt is de eerste Zeeuwse boerderij die meedoet.

Hof de Eendragt in buurtschap Griete is een kleinschalige boerderij met scharrelvarkens en natuurrunderen. Het is een zeer extensief vleesveebedrijf met voornamelijk Hereford koeien en varkens. Hereford is een sober ras, dat goed uit de voeten kan met natuurgras en -hooi. De zeugen (kruising tussen reguliere industriële varkens met meer authentieke rassen) krijgen hun biggetjes in een ruim strohok en zijn voor de rest veel buiten. Het vlees wordt aan huis en online verkocht via een eigen webshop. De koeien staan in een potstal en de strorijke mest wordt gebruikt om de bodem te verbeteren.

Margarethapolder. De boerderij ligt tegen de Margarethapolder, een relatief nieuw natuurgebied in Zeeuws-Vlaanderen achter de zeedijk. Hier komen veel watervogels voor. De Margarethapolder is een zeer gevarieerd gebied, deels klei en deels zand. Daardoor zijn er verschillende beheertypes, waar het bedrijf goed op is ingesteld. Er zijn plannen om een meidoornhaag aan te leggen voor het keren van het vee. Meidoornhagen sieren het landschap én dienen als voedselbron voor vogels en wilde bijen. Ook wil het bedrijf experimenteren met bokashi (gefermenteerde plantenresten) ter verbetering van het bodemleven. Staatsbosbeheer gaat hiervoor een nulmeting doen en monitort de voortgang door regelmatig bodemmonsters te laten onderzoeken.

Provincie. Natuurinclusieve landbouw is ook een speerpunt van het provinciebestuur. Gedeputeerde Anita Pijpelink: “Een gevarieerde natuur is belangrijk voor natuur én landbouw. Boeren kunnen met verschillende maatregelen een belangrijke bijdrage leveren aan de biodiversiteit in het landelijk gebied. Ik merk dat in Zeeland veel agrariërs daarvoor open staan; zij realiseren zich dat je alleen een gezond bedrijf kunt runnen wanneer je zuinig bent op je grond en de omgeving waarin je actief bent. De familie Meijering in buurtschap Griete houdt bij hun onderneming rekening met planten en dieren op hun erf. Tegelijk helpt het bedrijf mee aan het beheer van het aangrenzende natuurgebied door hun vee er te laten grazen. Wat mij betreft een voorbeeld dat navolging verdient!”

Experimenten. In samenwerking met het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) is Staatsbosbeheer in 2018 een meerjarig project gestart met als doel 40 experimenten te realiseren om boeren te helpen over te schakelen naar natuurinclusieve landbouw. Kern daarbij is dat Staatsbosbeheer zijn grondpositie inzet. In totaal heeft Staatsbosbeheer 50.000 hectare natuurland met een grasachtige vegetatie in eigendom. Het mes snijdt hierbij aan twee kanten: als een boer overstapt op natuurinclusieve landbouw heeft hij - om rendabel te kunnen opereren - méér grond nodig. Die extra natuurgrond kan hij op verschillende manieren pachten van Staatsbosbeheer. In ruil daarvoor worden met de boer afspraken maakt over activiteiten op de eigen grond met het oog op natuurinclusieve agrarische bedrijfsvoering. Op deze manier kan de ondernemer de biodiversiteit op al zijn landbouwgrond vergroten. Met als resultaat dat de biodiversiteit op boerengrond in de buurt van natuurgebieden van Staatsbosbeheer kan toenemen.

Er zijn inmiddels overeenkomsten getekend met boeren in Reeuwijk, Delfgauw, Leidschendam en Brandwijk (Zuid-Holland), Woerdense Verlaat en Tienhoven (Utrecht), Arriën en Welsum (Overijssel), Leutingewolde (Drenthe), Oene (Gelderland) en Teteringen en Vortum-Mullem (Noord-Brabant)." (bron: Staatsbosbeheer, maart 2021)

Reactie toevoegen