- Laageinde is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Betuwe, gemeente West Betuwe. T/m 2018 gemeente Geldermalsen.
- De buurtschap Laageinde valt, ook voor de postadressen, onder het dorp Geldermalsen.
Terug naar bovenOudere vermeldingen
1899 Laageinde.
Naamsverklaring
Samenstelling van laag, naar de ligging, en einde 'uiteinde, plaats waar iets ophoudt'.(1)
De buurtschap Laageinde ligt rond de gelijknamige weg, die zowel Z als N van de spoorlijn naar Tiel loopt, (in het) ZW van Geldermalsen.
Terug naar bovenHet onder Geschiedenis beschreven vandaag de dag nog als buurtschap te beschouwen deel van het Laageinde omvat ca. 30 huizen met ca. 80 inwoners.
Terug naar bovenOorspronkelijk was de bebouwing aan de gehele weg Laageinde een langgerekte buurtschap van meer dan 1 km lengte, die begon bij de kruising met de Stationsweg / Tunnelweg / Van Dam van Isseltweg en van daaruit naar het zuiden liep. Door de uitbreidingen in Geldermalsen-West sinds de jaren vijftig is het deel tussen het genoemde punt en de Provincialeweg Oost (N327) onderdeel geworden van de dorpskern, en het deel zuidelijk daarvan, tussen de N327 en de spoorlijn, onderdeel geworden van bedrijventerrein Oudenhof. Vandaag de dag is alleen het deel zuidelijk van de spoorlijn (vanaf huisnr. 19 oneven en 70 even) nog te karakteriseren als buurtschap in het buitengebied, zij het dat dat deel ligt ingeklemd tussen de spoorlijn naar Elst in het N, de spoorlijn naar 's-Hertogenbosch in het W en nieuwbouwwijk Kalenberg van het dorp Meteren in het O.
Er is vroeger een Buurtvereniging Laageinde / Tuindorp geweest. Het Tuindorp is een in de jaren twintig van de 20e eeuw gebouwde wijk, gelegen N van de in de vorige alinea beschreven kruising.
De in Geldermalsen geboren en getogen schrijver, uitgever, jurist en beeldend kunstenaar Reinjan Mulder (1949) schrijft op zijn site over (zijn jeugd in) buurtschap Laageinde in vroeger tijden. Een citaat: "Op warme dagen kon het op deze weg, voordat hier geasfalteerd werd, enorm stuiven. Met afgewerkte petroleum die zigzag over de weg werd gegoten, werd dan geprobeerd het ergste stof vast te houden. Maar kwam er eenmaal een auto aan, dan moest je je snel omdraaien en minstens een halve minuut wachten voor je weer kon ademen. Ik geloof dat je zulke verwaarloosde, stoffige wegen nu in heel Nederland niet meer hebt." Hij beschrijft ook een enorm schilderij van de buurtschap, van zeker 6x6 meter, dat zijn vader Piet en de Geldermalsende schilder Reijer Murman begin jaren vijftig hebben gemaakt t.b.v. de jaarlijkse feestavonden van de - in de vorige alinea vermelde - buurtvereniging, waar het als decor fungeerde. Tot heden heeft Reinjan Mulder nog niet kunnen achterhalen of dit doek nog bestaat en zo ja waar het zich bevindt. Wellicht dat een onzer lezers hier meer van weet? Het doek is in het artikel onder de link ook afgebeeld.
Reactie toevoegen