Waterloo

Plaats
Buurtschap
Leusden
Eemland Utrechtse Heuvelrug
Utrecht

Waterloo

Terug naar boven

Status

- Waterloo is een buurtschap in de provincie Utrecht, in de streken Utrechtse Heuvelrug en Eemland, gemeente Leusden.

- Buurtschap Waterloo valt, ook voor de postadressen, onder het dorp Leusden.

- Buurtschap Waterloo heeft geen plaatsnaamborden, en ook geen gelijkluidende straatnaam - wat bij veel andere buurtschappen wél het geval is - zodat je ter plekke nergens aan kunt zien (behalve aan het straatnaambordje Waterlooweg, maar die weg omvat slechts een klein deel van de buurtschap) dat en wanneer je de buurtschap binnenkomt en weer verlaat.

Terug naar boven

Naam

Naamsverklaring
De naam van de buurtschap en van het nabijbelegen Quatre Bras verwijzen beide naar de Slag bij Waterloo (1815), die door Napoleon is verloren. Waarschijnlijk zijn de naamgevers beïnvloed door het nabijgelegen Austerlitz, dat door de Fransen is gesticht en dat genoemd is naar een veldslag die wél door Napoleon is gewonnen (in 1805).

Terug naar boven

Ligging

Topografisch: buurtschap Waterloo ligt Z van Amersfoort, W van Leusden-Zuid, rond de Waterlooweg en het aangrenzende deel van de Doornseweg (= provinciale weg N227 Amersfoort-Cothen). De buurtschap ligt aan de W rand van landgoed Den Treek-Henschoten.

Landschappelijk: buurtschap Waterloo ligt op de grens van heidevelden en bosgebieden. Alle woningen zijn gesitueerd op ruime kavels. De bebouwing langs de Doornseweg wordt ontsloten via een parallelweg. De bebouwing aan de Waterlooweg ligt te midden van de uitlopers van het bos. Beeldbepalend voor de buurtschap zijn de twee horecabedrijven langs de Doornseweg.

Terug naar boven

Statistische gegevens

Buurtschap Waterloo omvat ca. 25 huizen met ca. 60 inwoners.

Terug naar boven

Geschiedenis

Bij de herverdeling van gronden ten behoeve van grootschalige bosaanleg in het gebied tussen de Doornseweg en de Treekerweg eind 19e eeuw, is een kavel op de kruising van de toenmalige Buurtweg (thans Waterlooweg) en de Doornseweg verkaveld voor woningbouw. De woon- en horecabebouwing is vooral in de jaren dertig van de 20e eeuw gerealiseerd.

In de Tweede Wereldoorlog was er het werkkamp Kamp Lisiduna. Dat was de formele naam, maar in de praktijk werd het - bijvoorbeeld ook op ansichtkaarten - Kamp Waterloo genoemd. In de beginperiode was de Nederlandse Arbeidsdienst nog vrijwillig. Jonge mannen werden door de bezetter te werk gesteld op complexen als deze, waarbij naast arbeid er een enigszins militair regime heerste. Vanaf 1942 bestond de grootste groep onvrijwillige arbeiders uit opgepakte onderduikers. Dit waren meestal jongens en mannen die aan de Arbeitseinsatz hadden willen ontkomen en nu hier werden ingezet voor tewerkstelling. Na de oorlog is het complex in gebruik genomen door de Koninklijke Landmacht als selectiecentrum (SCKL). Hier werden potentieel geschikte dienstplichtigen, voordat zij in werkelijke dienst kwamen, getest op geschiktheid voor de officiersopleiding of de onderofficiersopleiding.

"Het voormalige opleidingscentrum van Defensie, tijdelijk gebruikt als AZC-terrein, is in het bestemmingsplan bestemd tot “Bos met meervoudige doelstelling". Het gemeentelijke beleid voor dit gebied is helder: het gebied wordt teruggegeven aan de natuur. Ter plaatse worden geen nieuwe functies toegestaan die strijdig zijn met de bosbestemming. De bebouwing in het gebied is reeds enkele jaren geleden gesloopt. In het zuidelijke deel van dit bos lag een kleine camping van stichting VAFAMIL (Stichting Vakantie Faciliteiten Militairen), een besloten camping speciaal voor (oud-)militairen. De camping bood ruimte aan 50 standplaatsen voor kampeermiddelen en 6 standplaatsen voor stacaravans." (bron: Bestemmingsplan) De camping, later Camping Waterloo geheten, is inmiddels opgeheven.

Terug naar boven

Recente ontwikkelingen

- Bestemmingsplan buurtschappen Bavoort, Schutterhoef, Stoutenburg, Waterloo.

- De kavel van de - onder Geschiedenis beschreven - voormalige Camping Waterloo is in 2018 door het Rijksvastgoedbedrijf te koop aangeboden. Het terrein is aangekocht door Landgoed Den Treek-Henschoten, omdat het, aldus rentmeester Wilbert Nijlant, "een witte vlek was binnen de eigendomsgrenzen van het landgoed". Marjolein Jonker ontwikkelde een plan voor een 'Tiny House woonproject', met 20 'Tiny houses'. Dat zijn kleine, compacte huizen bedoeld voor mensen die minimalistisch en milieuvriendelijk willen leven. Het gebied heeft weliswaar geen woonbestemming, maar de gemeente heeft aangegeven dat als iemand met een plan voor woningen komt, ze wil bekijken of daar mogelijkheden voor zijn. De gemeenteraad moet daar uiteindelijk over beslissen. Omwonenden vonden het geen goed plan, omdat het zou neerkomen op een complete extra woonwijk in hun 'achtertuin', met de te verwachten overlast van dien. Rentmeester Nijlant denkt juist dat een camping waar plek is voor 50 tenten en 6 stacaravans meer schade zal toebrengen aan de natuur en rust. Het exploiteren van een camping is wat hem betreft nog altijd een optie als de gemeenteraad niet akkoord gaat met een wijziging van het bestemmingsplan. In juli 2019 heeft de gemeenteraad besloten niet akkoord te gaan met een wijziging van het bestemmingsplan. Het Tiny Hous-project gaat dus niet door.

Terug naar boven

Links

- Zorg: - Zorgmanege Horsewise.

Reactie toevoegen