Woeste Hoeve

Plaats
Buurtschap
Apeldoorn
Veluwe
Gelderland

woeste_hoeve_plaatsnaambord_kopie.jpg

Woeste Hoeve is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Apeldoorn. De buurtschap valt grotendeels onder het dorp Hoenderloo, deels onder het dorp Beekbergen.

Woeste Hoeve is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Apeldoorn. De buurtschap valt grotendeels onder het dorp Hoenderloo, deels onder het dorp Beekbergen.

woeste_hoeve_oorlogsmonument_kopie.jpg

Op 8 maart 1945 zijn in buurtschap Woeste Hoeve, als vergelding voor een onbedoelde aanslag door het verzet op Rauter alhier, 117 mannen geëxecuteerd. Na diverse eerdere versies, is ter herdenking daarvan in 1992 dit monument geplaatst. (©Hans van Embden)

Op 8 maart 1945 zijn in buurtschap Woeste Hoeve, als vergelding voor een onbedoelde aanslag door het verzet op Rauter alhier, 117 mannen geëxecuteerd. Na diverse eerdere versies, is ter herdenking daarvan in 1992 dit monument geplaatst. (©Hans van Embden)

woeste_hoeve_restaurant_de_woeste_hoeve.jpg

Restaurant De Woeste Hoeve, in de gelijknamige buurtschap, is gevestigd in de in 1771 herbouwde herberg. De middeleeuwse voorganger was kort daarvoor afgebrand. Zie voor een mooie sage die daarbij hoort het hoofdstuk Geschiedenis. (© Hans van Embden)

Restaurant De Woeste Hoeve, in de gelijknamige buurtschap, is gevestigd in de in 1771 herbouwde herberg. De middeleeuwse voorganger was kort daarvoor afgebrand. Zie voor een mooie sage die daarbij hoort het hoofdstuk Geschiedenis. (© Hans van Embden)

woeste_hoeve_hoenderloo_oranjeloo_kopie.jpg

Tijdens de voorbereiding van belangrijke wedstrijden verblijft en traint het Oranje-elftal op het terrein van Hotel Victoria in Woeste Hoeve bij Hoenderloo. Dat dorp wordt daarom in die perioden ook wel Oranjeloo genoemd. (© Hans van Embden)

Tijdens de voorbereiding van belangrijke wedstrijden verblijft en traint het Oranje-elftal op het terrein van Hotel Victoria in Woeste Hoeve bij Hoenderloo. Dat dorp wordt daarom in die perioden ook wel Oranjeloo genoemd. (© Hans van Embden)

woeste_hoeve_gemeentelijk_monument_kopie.jpg

Landhuis uit ca. 1924 op het terrein van Hotel Victoria in de buurtschap Woeste Hoeve bij Hoenderloo, herbouwd nadat het vorige pand was afgebrand. (© Hans van Embden)

Landhuis uit ca. 1924 op het terrein van Hotel Victoria in de buurtschap Woeste Hoeve bij Hoenderloo, herbouwd nadat het vorige pand was afgebrand. (© Hans van Embden)

woeste_hoeve_mineraalwaterbron.jpg

In 1937 wordt in de buurtschap Woeste Hoeve een mineraalwaterbron ontdekt. Deze krijgt de naam Julianabron, en het water wordt verkocht als Juliana bronwater. Zie verder het hoofdstuk Geschiedenis. (artikel uit Het Vaderland, 29-4-1937)

In 1937 wordt in de buurtschap Woeste Hoeve een mineraalwaterbron ontdekt. Deze krijgt de naam Julianabron, en het water wordt verkocht als Juliana bronwater. Zie verder het hoofdstuk Geschiedenis. (artikel uit Het Vaderland, 29-4-1937)

woeste_hoeve_eduard_nijghhuis_1_kopie.jpg

Oude ansichtkaart van het Eduard Nijghhuis in Woeste Hoeve, het huidige Hotel Victoria (collectie Hans van Embden)

Oude ansichtkaart van het Eduard Nijghhuis in Woeste Hoeve, het huidige Hotel Victoria (collectie Hans van Embden)

woeste_hoeve_eduard_nijghhuis_2_kopie.jpg

Oude ansichtkaart met diverse objecten op het terrein van het Eduard Nijghhuis in Woeste Hoeve, het huidige Hotel Victoria (collectie Hans van Embden)

Oude ansichtkaart met diverse objecten op het terrein van het Eduard Nijghhuis in Woeste Hoeve, het huidige Hotel Victoria (collectie Hans van Embden)

woeste_hoeve_princess_hotel_victoria_vakantiewoningen_met_bronkelder_kopie.jpg

De vakantiewoningen op het terrein van Hotel Victoria in Woeste Hoeve waren vanouds van het vakantieoord Eduard Nijghhuis en zijn gemeentelijke monumenten. Op de voorgrond de kelder van de waterbron, eveneens gem. monument. (© Hans van Embden)

De vakantiewoningen op het terrein van Hotel Victoria in Woeste Hoeve waren vanouds van het vakantieoord Eduard Nijghhuis en zijn gemeentelijke monumenten. Op de voorgrond de kelder van de waterbron, eveneens gem. monument. (© Hans van Embden)

Woeste Hoeve

Terug naar boven

Status

- Woeste Hoeve is een buurtschap in de provincie Gelderland, in de streek Veluwe, gemeente Apeldoorn.

- De buurtschap Woeste Hoeve valt, ook voor de postadressen, grotendeels onder het dorp Hoenderloo, deels onder het dorp Beekbergen (dit betreft herberg De Woeste Hoeve en een er tegenover gelegen woonhuis). De buurtschap, d.w.z. in ieder het geval het deel rond het huidige Princess Hotel Victoria, heeft vroeger onder Loenen gevallen. (bron)

- De buurtschap Woeste Hoeve ligt buiten de bebouwde kom en heeft daarom witte plaatsnaamborden.

Terug naar boven

Naam

In het Nedersaksisch
Weuste Hoeve.

Oudere vermeldingen
1559 Die Wueste Hoeue.

Naamsverklaring
Oude pleisterplaats. Als begrip komt Woeste Hoeve reeds vroeg voor, bijv. bij Zutphen in 1272 tho der Wustenhove. Eerder nog kan men het Latijnse equivalent vinden; anno 1200 in de buurt van Gaanderen mansus qui dicitur Deserta Curia. Het zijn namen voor verlaten hoeven.(1)

Terug naar boven

Ligging

De buurtschap Woeste Hoeve ligt W van Loenen, OZO van Hoenderloo, Z van Beekbergen, rond de Woeste Hoefweg en de splitsing aldaar met de Oude Arnhemseweg, en grenst in het O aan de A50.

Terug naar boven

Statistische gegevens

De buurtschap Woeste Hoeve omvat een 10-tal panden, waaronder een hotel en een restaurant.

Terug naar boven

Geschiedenis

De allereerste Woeste Hoeve
Reeds in de late middeleeuwen staat op deze plek een herberg, omgeven door een kleine enk met boerderijen, temidden van woeste gronden en zandverstuivingen. Bij het gebouw stonden doorrijstallen aan weerszijden van de weg (één is er behouden). Bij deze herberg Woeste Hoeve lag een vennetje, een zogenoemde fles*, waaruit het benodigde water werd verkregen. Het is nu drooggevallen en half verdwenen onder het talud van de nieuwe rijksweg.

De Woeste Hoeve is ontstaan als pleisterplaats op de kruising van de handelsroutes Arnhem - Apeldoorn - Hattem en een hessenweg, die liep van Barneveld via Otterlo naar Steenderen aan de IJssel. Hessenwegen meden de dorpskommen, omdat de zware wagens schade konden aanrichten aan de toen nog onverharde dorpswegen. Daarom ook lagen op bepaalde afstanden pleisterplaatsen langs de hessenwegen, waar mens en dier konden worden verzorgd. De hessenkarren waren forse wagens, met een huif overdekt en bespannen met drie tot vijf paarden.
* Voor toelichting op en verklaring van dat woord zie de buurtschap Gerritsfles.

Hoog bezoek
In 1811 verblijft keizer Napoleon Bonaparte hier met Marie Louise. Ook koning Willem III bezoekt de herberg regelmatig, op doorreis naar paleis Het Loo.

Sloop
Delen van de buurtschap Woeste Hoeve zijn in de jaren dertig van de 20e eeuw gesloopt voor de verbreding en gedeeltelijke verlegging van de Arnhemseweg.

Zilvervossen
Vóór de Tweede Wereldoorlog had de Canadese firma Colpitts Brothers een zilvervossen-fokkerij aan de Oude Arnhemseweg in de buurtschap Woeste Hoeve. De firma was agent voor heel Europa en had hier de grootste farm van Nederland op dit gebied. De familie Colpitts vestigde zich in het plaatsje Little River in het Canadese New Brunswick, en was zeer gefortuneerd. Als dank voor het brengen van werkgelegenheid en het op de kaart zetten van de omgeving als het bont-centrum van de wereld, heeft men die plaatsnaam veranderd in Colpitts Settlement.

Bronwater
Rond 1920 leeft op het landgoed van het huidige Hotel Victoria (Woeste Hoefweg 80) een kluizenaar genaamd Roelof van de Bos. Hij komt bij een brand in het landhuis om het leven. Rond 1924 is er een nieuw landhuis gebouwd (zie foto). De familie Huisbergen hield hier een vossen- en patrijzenfarm.

In 1937 is op het terrein een bron ontdekt met zuiver, ijzervrij - terwijl alle andere bronnen binnen een straal van 300 meter wél ijzerhoudend waren - en koolzuurrijk bronwater. Men kwalificeerde het als een uitstekend tafelwater en het zou ook nog heilzaam zijn bij licht rheumatische aandoeningen. De bron is op 29 april 1937 in gebruik genomen, en omdat dat één dag voor de verjaardag van de toen nog jonge prinses Juliana viel, is toestemming gevraagd en gekregen om de bron Julianabron te noemen. Het was op dat moment de 5e mineraalwaterbron in Nederland. Bij de bron werd een fabriekscomplex gebouwd om het water op te pompen, te bottelen etc. Het water werd verkocht onder de merknaam Juliana bronwater.

Van waterfabriek naar hotel naar personeelsvakantieoord naar hotel
Het fabriekscomplex is later verbouwd tot hotel-restaurant Julianabron. De toenmalige rederij Van Ommeren koopt het hotel-restaurant met het bijbehorende 14 ha grote landgoed, en maakt er een personeelsvakantieoord van, onder de naam Eduard Nijghhuis, ter ere van hun in 1949 overleden directeur. Tegenwoordig is het weer een hotel-restaurant, onder de naam Hotel Victoria (voorheen van Golden Tulip, later van Princess, sinds 2017 van Fletcher). De bron-fontein is nog altijd voor het complex te vinden. Het hotel en de plaats Hoenderloo genieten (inter)nationale bekendheid doordat het Oranje Elftal hier als voorbereiding op belangrijke wedstrijden (met name voor EK en WK) verblijft en traint. Hoenderloo wordt daarom in die perioden omgedoopt tot Oranjeloo, met plaatsnaamborden Oranjeloo onder of nabij de plaatsnaamborden Hoenderloo. Die beide borden staan ook bij de ingang van het hotel (zie foto).

Tweede Wereldoorlog
In de nacht van 6 op 7 maart 1945 is bij de buurtschap Woeste Hoeve per ongeluk een 'aanslag' gepleegd op Hanns Albin Rauter. Op 6 maart had de Apeldoornse ondergrondse een tip ontvangen dat de Wehrmacht de volgende ochtend bij een slachterij in Epe 3000 kilo vlees zou ophalen. Vanwege de voedselschaarste bij onderduikers en evacués zou dat vlees in Apeldoorn heel goed van pas komen. Een groep verzetsmensen kreeg de opdracht de Wehrmacht voor te zijn en diezelfde nacht nog het vlees in Epe op te halen. De groep beschikte over Duitse uniformen, maar de auto's die de verzetsgroep had waren niet geschikt voor zo'n grote lading. Ze besloten een vrachtwagen van de Wehrmacht te kapen.

Het verlaten stuk in de buurt van Woeste Hoeve leek het meest geschikt voor de uitvoering van hun plan. Er reden namelijk nogal wat Duitse vrachtwagens heen en weer tussen Apeldoorn en Arnhem. Toen de groep ter hoogte van de buurtschap een zware auto hoorde naderen, dacht men dat het een vrachtwagen was. Het bleek echter een open BMW te zijn met Duitse officieren. In het vuurgevecht dat volgde werd de chauffeur van de auto dodelijk geraakt, evenals de officier die achterin zat. De man die naast de chauffeur zat leefde nog en was zwaargewond, hield zich dood. Later bleek dat het Rauter was, de hoogste Duitse politie-generaal en hoofd van de SS in Nederland.

Na een dergelijk incident was het gebruikelijk dat er door de Duitsers represailles werden genomen in de vorm van het fusilleren van gevangengenomen verzetsmensen, bekende Nederlanders en politici. Nu Rauter het slachtoffer was, werd het een represaille op grote schaal. Op 8 maart 1945 zijn in totaal 274 mannen gefusilleerd. In Amsterdam, Amersfoort, Fort De Bilt en op de Waalsdorpervlakte zijn vanwege de 'aanslag' op Rauter 157 mannen gefusilleerd. Bij de buurtschap Woeste Hoeve vindt de grootste vergeldingsactie plaats. Uit gevangenissen in Assen, Zwolle, Almelo, Colmschate, Doetinchem en Apeldoorn worden 117 mannen gehaald, in de leeftijd van 17 tot 75 jaar. Al deze mannen zijn in de ochtend van 8 maart, op de plaats waar nu het monument staat, gefusilleerd. - Bron en nadere informatie over de vergeldingsactie op 8 maart 1945 in Woeste Hoeve.

Sage van Gloeiende Gerrit
In 1770 is de oude herberg de Woeste Hoeve afgebrand (en in 1771 herbouwd). Hieraan is de sage van Gloeiende Gerrit verbonden; Gerrit is jaloers op zijn broer Jan. Zij wonen in de herberg. Jan trouwt met de meid. Gerrit steekt uit jaloezie in de huwelijksnacht de herberg in brand, middels een potje met gloeiende kolen uit de kachel, waarbij het kersverse bruidspaar om het leven komt. Gerrit vlucht maar geeft zich even later toch aan, omdat hij honger heeft. Hij sterft in de gevangenis. Sinds die tijd zien de mensen - volgens de sage - af en toe in de buurt van de Woeste Hoeve een vlammend vuur over de heide dwalen, zo groot als een brandende strobos, en sommigen herkennen daarin duidelijk een gloeiende man met een vuurkist in zijn hand. Men noemt het verschijnsel Gluënde Gerrit (Gloeiende Gerrit), naar Gerrit die destijds de herberg in brand heeft gestoken.

Terug naar boven

Bezienswaardigheden

- Reeds op 21 juli 1945 is er een eenvoudig monument opgericht naast de fusilladeplaats, ter herdenking van de op 8 maart 1945 omgebrachte 117 mannen. Na diverse aanpassingen aan het monument in de loop der jaren, heeft de in 1991 opgerichte Stichting Monument Woeste Hoeve zich aanvankelijk - succesvol - ingezet voor realisatie van het huidige monument, met daarop de namen van de slachtoffers, dat in 1992 is geplaatst. Tegenwoordig organiseert de stichting de jaarlijkse herdenking, onderhoudt zij het monument en bevordert zij het contact met en tussen de nabestaanden.

- Het pand van restaurant De Woeste Hoeve (Oude Arnhemseweg 292) dateert uit 1771 en is gebouwd nadat de vorige herberg is afgebrand. Zie daarvoor hierboven onder Geschiedenis. Het pand is een gemeentelijk monument.

- In de loop van de 20e eeuw zijn op de Veluwe vele vakantieoorden gerealiseerd, die oorspronkelijk bestemd waren voor specifieke doelgroepen, vaak stadsmensen uit de Randstad, die zo de kans kregen vakantie te vieren op de bosrijke Veluwe. Zo was er het in 1926 door vakbond NVV opgerichte scholings- en vakantieoord Troelstra-oord (filmpje van de opening hiervan) in Beekbergen, het in 1948 opgerichte Krimdal bij Hoenderloo voor RK schoolgroepen, en Beltgraven in 't Loo bij Oldebroek voor gezinnen van Amsterdamse rederijen.

Van 1953 t/m 1961 realiseert de Apeldoornse architect D.J. Grutterink achter restaurant De Woeste Hoeve in fasen het Eduard Nijghhuis (Woeste Hoefweg 80); een hoofdgebouw met enkele blokken vakantiewoningen plus 2 vrijstaande bungalowtjes, bestemd voor het varend personeel van de Rotterdamse rederij en handelsonderneming Van Ommeren (later met Pakhoed opgegaan in het huidige Vopak). Het vakantieoord Eduard Nijghhuis heeft tot ca. 1988 bestaan, en is toen herbestemd tot het huidige Hotel Victoria.

De blokken vakantiehuisjes zijn uitgevoerd in Delfse Schooltrant, met witgeschilderde bakstenen gevels, vensters met luiken en veelruits ramen, alsmede topgevels met houtbeschot. Het meest opvallend is dat bij 2 van de 3 blokken de vensters zijn doorgestoken in de pannenkap, waardoor de dakschilden licht worden 'opgetild' en voor een levendig en schilderachtig effect zorgen. De blokken vakantiehuisjes en de 2 vrijstaande bunagalowtjes zijn gemeentelijke monumenten, evenals de kelder voor de waterhuishouding, die nog dateert uit de tijd van de bronwaterfabriek. Het hoofdgebouw is geen gemeentelijk monument, omdat daar ingrijpend aan is verbouwd, waardoor het onvoldoende authentiek meer is.

- Op Woeste Hoefweg 95, hoek Oude Arnhemseweg staat nog een houten voormalige boswachterswoning uit 1921.

Terug naar boven

Jaarlijkse evenementen

- Jaarlijks is er op 8 maart bij het oorlogsmonument in Woeste Hoeve een herdenking van de 117 slachtoffers die hier op 8 maart 1945 zijn gefusilleerd (zie daarvoor ook bij Geschiedenis).

Terug naar boven

Landschap, natuur en recreatie

- Wandelroute door het Deelerwoud vanaf Woeste Hoeve (8 km).

- In 1988 is het eerste wildviaduct van Nederland gerealiseerd: ecoduct de Woeste Hoeve over de A50. Vandaag de dag is het ecoduct een groot succes volgens Piet Bloemerts van Vereniging Het Edelhert. "Voor het goede beeld: het is niet alleen maar een oversteek. Het is een stuk leefgebied geworden van het wild. Ze blijven hier rustig 2 uur bovenop zitten. Om in de modder te rollen, om gras te eten of om eikels te eten. Er zijn beesten bij die hier 6 keer per dag overheen komen", aldus Bloemerts. En ook veel kleinere dieren maken er gebruik van, zoals reptielen, eekhoorns en boommarters.

Het wildviaduct blijkt frequent te worden gebruikt door wild zwijn, edelhert en vos en in mindere mate door ree, das en verwilderde huiskatten, aldus het rapport 'The use of the Woeste Hoeve wildlife overpass by mammals' (Wageningen University, 2008, gepubliceerd in tijdschrift Lutra van de Zoogdiervereniging), dat via de link ook online is te lezen. Het rapport is Engelstalig. De Nederlandstalige samenvatting geven wij hierna weer: "Hoewel de kosten voor de constructie van een wildviaduct hoog zijn, is er tot op heden betrekkelijk weinig onderzoek gedaan naar de effectiviteit van wildviaducten. Dit onderzoek concentreerde zich op het gebruik van wildviaduct Woeste Hoeve door middelgrote tot grote zoogdieren op de Veluwe. Er is gekeken of er een toename in gebruik was te zien in vergelijking met de laatste evaluatie in 1989. Daarnaast is onderzocht of dieren op het wildviaduct gebruik maken van de totale beschikbare breedte.

Voor het kwantificeren van het gebruik van het wildviaduct is het gebruik van wissels in het omringende natuurgebied vergeleken met het gebruik van de wissels op Woeste Hoeve. Het veldwerk vond plaats tussen november 2004 en februari 2005. Met behulp van een zandbed zijn de dagelijkse passages van dieren geteld. De positie van de sporen op het wildviaduct is ingemeten om het bewegingspatroon van dieren te analyseren. In het omringende natuurgebied zijn 50 plots aangelegd op bestaande wissels, om daar het aantal passages per dag te kunnen tellen.

De Woeste Hoeve wordt frequent gebruikt door wild zwijn (Sus scrofa), edelhert (Cervus elaphus) en vos (Vulpes vulpes), en in mindere mate door ree (Capreolus capreolus), das (Meles meles) en (verwilderde) huiskat (Felis catus). In tegenstelling tot het onderzoek van 1989 zijn er geen sporen van damherten (Dama dama) gevonden. Edelhert en wild zwijn maken gebruik van wissels als ze het wildviaduct passeren. Er is geen voorkeur gevonden voor het passeren van het wildviaduct over het middelste gedeelte, dus de dieren vermijden de zijkanten van het wildviaduct niet.

De wissels op de Woeste Hoeve worden in dezelfde mate gebruikt als de wissels in het natuurgebied aan de westkant en minder dan de wissels aan de oostkant. Doordat de wisseldichtheid hier hoger is, is het aantal passages per meter hier gelijk aan het aantal passages per meter in het omringende natuurgebied. Het wildviaduct wordt op een regelmatige basis gebruikt door grote zoogdieren. De mate van gebruik is gelijk aan die van het omringende natuurgebied. Hieruit kan geconcludeerd worden dat de Woeste Hoeve met een breedte van 50 meter voldoet voor een regelmatig gebruik door middelgrote tot grote zoogdieren en hiermee succesvol twee gebieden van de Veluwe met elkaar verbindt."

Reacties

(9)

Het wildviaduct. Ik vroeg mij af hoe lang het duurde voordat de wilde zwijnen en edelherten van het viaduct gebruik maakten. En jammer dat de dassen er geen gebruik van maken. Ik vond maanden geleden een langs de A12 . Dood gereden.

Wellicht dat de studie van onderzoekers van Wageningen Universiteit uit 2008 daar antwoord op geeft. Overigens wordt het ecoduct wel degelijk ook door dassen gebruikt, aldus dat rapport. Ik heb dat rapport zojuist hierboven gelinkt. Een citaat hieruit: "Wildviaduct De Woeste Hoeve blijkt frequent te worden gebruikt door wild zwijn, edelhert en vos en in mindere mate door ree, das en verwilderde huiskatten."

Wat leuk om deze kaart weer te zien! Ik ben heel vaak met mijn ouders naar het Eduard Nijgh Huis op vakantie geweest. Mijn vader was schipper bij Van Sommeren. Er komen weer wat herinneringen naar boven... vooral dat koude zwembad van bronwater...

Leuk om uw reactie te lezen! Bijzonder he dat grote bedrijven vroeger dit soort voorzieningen voor hun personeel hadden. Nu u het over zwemmen heeft: dat herinnert mij eraan dat wij, toen ik nog een kind was, wekelijks op zaterdagochtend met ons gezin gingen zwemmen in het Sportfondsenbad in Amersfoort, dat dan speciaal was gereserveerd voor PTT-personeel. Dat was een mooie ontspanning en gezond voor ons natuurlijk maar ook goed voor de sociale contacten van het personeel onderling. De lokale PTT was toen nog echt één grote familie. Mijn vader heeft 43 jaar bij de PTT gewerkt.
Met vriendelijke groet, Frank van den Hoven, hoofdredacteur Plaatsengids.nl

Ik heb als kind met mijn familie vele jaren daar vakantie doorgebracht. Ben 1 keer terug geweest en het oude kubus klimhek stond er nog, maar veel was veranderd. Het heeft de basis gelegd voor hoe ik in mijn leven sta en denk, de uitgestrekte natuur en vrijheid, en natuurlijk jfr. Schippers.

Ik ben op zoek naar oud-personeel van het Eduard Nijgh huis. Een 88-jarige dame zou graag nog twee oud-collega's terug willen zien. Nel en Francien. De dame komt uit Loenen en heet Henny Staal. 24 juli wordt ze 88 en ik hoop haar blij te kunnen maken met een ontmoeting met de 2 dames, mochten ze nog leven. Ze waren jonger maar nu wel over de 80 denk ik. Ze hebben daar gewerkt ergens tussen 1960 en1970. Hoe zou ik ze kunnen vinden? Zijn er ergens nog personeelskosten of mensen van wie dit de moeders zijn?

(excuses voor mijn late reactie, wegens ziekte)
Voor haar verjaardag is het helaas nu te laat, omdat ik niet eerder kon reageren. Als er iemand reageert die de door u bedoelde mensen kent of u op een andere manier verder kan helpen, laat ik het u weten.
Met vriendelijke groet, Frank van den Hoven, hoofdredacteur Plaatsengids.nl

Ik ben verleden week met mijn zus en echtgenoten in het Fletcher hotel geweest. De laatste keer dat wij er geweest waren was in 1980. Wij gingen als kind ook naar het Eduard Nijhuis, wij hebben veel herinneringen opgehaald. De huisjes hadden ook de namen van de schepen van Van Ommeren. Zoals de Papendrecht etc. Waar ikzelf nog wel op zoek was naar het hele oude zwembad, daar zou ik graag een foto van willen hebben, wie kan mij daaraan helpen? Alvast bedankt Joke

Als er iemand reageert die u hiermee kan helpen, laat ik het u weten.

Reactie toevoegen