Status

- Yde-De Punt is een tweelingdorp* in de provincie Drenthe, gemeente Tynaarlo. T/m 1997 gemeente Vries.

* Formeel zijn het dorp Yde en het beduidend kleinere buurdorpje of buurtschap De Punt nog aparte woonplaatsen met eigen postcode en plaatsnaam in het postcodeboek en eigen plaatsnaamborden. In de praktijk werken de plaatsen op allerlei gebieden veel samen en beschouwen de inwoners zich doorgaans als wonend in het tweelingdorp. Vergelijkbaar met het nabijgelegen tweelingdorp Eelde-Paterswolde (wat ook formeel nog aparte woonplaatsen zijn, en waar recentelijk wél komborden met de samengevoegde naam Eelde-Paterswolde zijn geplaatst). Sommigen nemen de plaatsnaam Yde-De Punt ook in de postadressen al in gebruik (waar op zich niets mis mee is), zoals hier bij MFA Yders Hoes.

Naam

In het Drents
De Punt: Punt. Een inwoner van De Punt is een Punter.
Yde: Ie. Een inwoner van Yde is een Yder.

Uitspraak
Yde spreek je uit als Ide.

Spelling
Het tweelingdorp Yde-De Punt wordt soms ook wel zonder koppelteken en/of met kleine d geschreven. Taalkundig correct is echter met koppelteken omdat het een samenstelling van 2 plaatsnamen is (bij Yde De Punt lijkt het net of het 1 plaats is die zo heet, terwijl je er toch een 'fusie' of samenwerking van 2 dorpen mee wilt aanduiden) en met hoofdletter D, omdat De Punt als losse plaatsnaam met een hoofdletter is - inderdaad, alle woorden in een plaatsnaam horen met een hoofdletter, ook de lidwoorden - en dat in een samenstelling niet ineens anders wordt (wellicht is men in verwarring met persoonsnamen, waar het bijv. wel De Vries en Jansen-de Vries is).

Ligging

Yde-De Punt ligt ZO van Eelde en vliegveld Eelde, N van Vries en grenst in het O aan het Noord-Willemskanaal.

Statistische gegevens

In 1840 heeft Yde 41 huizen met 258 inwoners. In De Punt staat dan nog maar 1 pand (een tolhuis), met 7 inwoners. Tegenwoordig heeft Yde ca. 400 huizen met bijna 900 inwoners en De Punt ca. 100 huizen met ca. 230 inwoners. Als tweelingdorp Yde-De Punt heeft het dus ca. 500 huizen met ca. 1.100 inwoners.

Geschiedenis

Meisje van Yde
Het kleine dorp Yde geniet een zekere landelijke bekendheid, en wel vanwege de vondst in 1897 van het Meisje van Yde, het bekendste vrouwelijke 'veenlijk' dat in de Nederlanden is gevonden. Tot heden zijn in Nederland 65 veenlijken ontdekt, meestal van mannen - vrouwen en kinderen zijn zeldzaam. Zij zijn vaak door wurging om het leven gebracht. De veengebieden waarin de lichamen worden gevonden hadden voor de toenmalige bewoners waarschijnlijk een speciale en spirituele betekenis. Dat ook het meisje van Yde geofferd is, blijkt uit de wurgband om haar nek, met daaronder nog een extra steekwond. De eikenstam die oorspronkelijk naast haar lichaam werd gevonden, kan een onderdeel van het offerritueel zijn geweest, evenals het kaalscheren van de helft van haar hoofd. Het kan echter ook zo zijn dat het meisje is gestraft voor een misdrijf of wegens haar mankzijn uit de gemeenschap was verstoten , en daarna aan de goden geofferd.

Het 'Meisje van Yde' is te bezichtigen in het Drents Museum in Assen. Onderzoekers van een museum in het Duitse Mannheim hebben in 2014 een driedimensionale scan gemaakt van het 'Meisje van Yde'. Daar is vervolgens een 3D-geprinte replica van gemaakt, die kan worden uitgeleend voor tentoonstellingen elders, waardoor het originele 'Meisje van Yde' in het Drents Museum kan blijven.. In 1993 was er al een gezichtsreconstructie van haar gemaakt. Er is ook een hoorspel over het 'Meisje van Yde' gemaakt. Het hoorspel Het meisje van Yde is via de link online te beluisteren. En er is een filmpje waarin wordt nagespeeld hoe het met het 'Meisje van Yde' gegaan zou kunnen zijn (School TV).

In 2016 is het jeugdboek 'Mysterie in het veen' verschenen (auteur Jan van Zijverden, illustraties Sieger Zuidersma, uitgegeven door het Drents Museum). Het boek gaat o.a. over de vraag hoe het 'meisje van Yde' in het veen terechtkomt, hoe ze is gevonden en wat er daarna is gebeurd. Ook andere mummies maken hun opwachting in het verhaal, zoals Ötzi, de Man van Tollund en Juanita.

Strafkamp Yde
Strafkamp Yde (ook wel Werkkamp Yde) was een relatief onbekend strafkamp. Er zaten veel Friezen, die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog opgepakt waren door de Duitsers. Zij moesten werken aan een grote verdedigingslinie: de 'Frieslandriegel'. Een van hen was Eelke Dykstra uit Burgum. Hij hield een dagboek bij van die tijd. Met vier gevangenen van toen heeft Dykstra in 2014, 70 jaar later dus, een reünie op touw gezet. Om de verhalen op te tekenen over het kamp dat iedereen vergat, maar dat de mensen die er zaten een leven lang bij bleef. Die reünie is de rode draad in de documentaire over Strafkamp Yde (Fryslân DOK, 2014). De kleinzoon van Eelke Dykstra, Erik, heeft een website gemaakt over Strafkamp Yde waar hij de geschiedenis van het kamp uitvoerig heeft gedocumenteerd. Het is zijn intentie om er ook nog een boek van te maken.

Recente ontwikkelingen

- Architectengroep Roderveld en Hofstra Hulshof Bouw heeft, als de plannen zijn doorgegaan, in 2015 6 of 7 starterswoningen gebouwd in Yde. Het plan sluit aan bij de behoefte in het dorp: een behoorlijk deel van de jongeren wil in Yde-De Punt blijven wonen, mits er betaalbare woningen beschikbaar komen.

- De provincie Drenthe en de gemeente Tynaarlo hebben in 2014 de mogelijkheden van een transferium ter hoogte van Yde-De Punt onderzocht. Het is namelijk een interessante locatie voor een vervoerknooppunt, want hier komen OV-lijnen, het NS-spoor, twee wegverbindingen en een waterverbinding samen. En de locatie is verbonden met zowel het (inter)nationale als het regionale netwerk. Bij het (inter)nationale netwerk gaat het om de autosnelweg A28, het spoor en Groningen Airport Eelde; het regionale netwerk bestaat uit de autoweg N34 en Hoogwaardig Openbaar Vervoer (bijvoorbeeld de Q-Liner of toekomstige regiotram).

Bezienswaardigheden

- Het oude dorpshuis Yders Hoes van Yde-De Punt (Norgerweg 133) uit 1912 is in 2015 verkocht en is herbestemd tot woonhuis. Dit vanwege de ingebruikname van de nieuwe multifunctionele accommodatie Yders Hoes in 2013 (zie verder onderaan de pagina, kopje Links).

Jaarlijkse evenementen

- De Classic 50 cc Grasbaanrace (mei, in 2020 voor de 6e keer) en de Autocross & NK Combinerace (juli, in 2020 voor de 57e keer) worden georganiseerd door Stichting Activiteiten Yde-De Punt. "In 1963 is in ons dorp de eerste cross, bestaande uit stockcars en auto’s, verreden. Sindsdien is dit een jaarlijks terugkerend evenement geworden. In de eerste jaren werd dit georganiseerd door de EDAC (Eerste Drentse Autocross Club), vervolgens door Stichting Autospeedway Yde-De Punt. In 1988 heeft de onze stichting de organisatie van dit evenement overgenomen."

- Het Schoolfeest Yde-De Punt (juni) is 1x in de 5 jaar. De vorige keer was in 2019, dus de volgende keer is in 2024. "Het schoolfeest dateert reeds van 1893 en was bedoeld voor de leerlingen van de lagere school. Voor deze kinderen werd een feestdag georganiseerd met als afsluiting voor de ouders een gezellige avond met muziek. Voor deze tijd natuurlijk al een geweldige happening aangezien het leven toen veelal bestond uit hard werken en weinig vrije tijd. Dit schoolfeest is in de loop der jaren uitgemond in een school/dorpsfeest, waarbij de basisschool en de leerlingen nog altijd een belangrijke plaats innemen, en waar vrijwel alle inwoners aan meedoen. De voorbereidingen beginnen ongeveer een jaar voor het feest en vragen van het schoolfeestcomité dus een langlopende inzet. Een heel weekend staat in het teken van het school/dorpsfeest en een groot deel van de inwoners draagt z’n steentje hieraan bij. Er worden wagens gebouwd en iedere straat of wijk heeft straatversiering aangebracht. De saamhorigheid is groot en met elkaar zet men de schouders onder dit grootse gebeuren. Een traditie die nu al meer dan 125 jaar wordt voortgezet en hopelijk nog vele jaren blijft bestaan."

- Het tweelingdorp doet jaarlijks met een wagen mee aan het Bloemencorso Eelde. Wat daar allemaal bij komt kijken - en dat is heel wat, kort na het corso begint men alweer aan de voorbereidingen voor het jaar erop - kun je lezen en zien op de Facebookpagina van Corsowijk Yde-De Punt. Deze club is in 2002 opgericht en telt ca. 50 vrijwilligers.

Landschap, natuur en recreatie

- De Historische wandeling Yde is aan de hand van de beschrijving zelfstandig te lopen (onderaan de pagina kun je de beschrijving downloaden en evt. afdrukken als je het wilt gebruiken tijdens je wandeling). Nóg leuker is het om met een van de dorpsgidsen mee te lopen, omdat zij veel achtergrondinformatie verstrekken en de historie van Yde plaatsen in de context van de vaderlandse geschiedenis. Deze wandelingen worden georganiseerd in de winterperiode (oktober t/m april) op de 1e zondag van de maand. Kom eens mee wandelen door en om Yde-De Punt en leer te kijken door de eeuwen heen, van de IJstijd tot heden. De tocht duurt ca. 2,5 uur. De wandeling van 5 km gaat over bestaande wegen en paden, speciaal schoeisel is niet vereist. Bij slecht weer raden wij je waterdicht schoeisel aan.

"Bernard Zwager heeft in 2014 het initiatief genomen voor deze historische wandelingen. De inwoner van de Norgerweg wil het verhaal vertellen en beelden tonen van de dorpen. Daaruit blijkt dat Yde veel meer is dan ‘het Meisje van’. Zwager put voor zijn verhalen onder mer uit het 364 pagina's dikke boek 'Yde en De Punt deur de eeuwen hen in woord en beeld', geschreven door medewerkers van Historische Kring Yde-De Punt. Zwager noemt dit dan ook zijn ‘bijbel’. “Het is een particulier initiatief, maar heb samenwerking gezocht met de historische vereniging, om het beter naar buiten te brengen. Ik woon 23 jaar in Yde en ben import. Toen ik ben gestopt met werken wilde ik iets terugdoen voor het dorp. Gidsen vind ik heel leuk en de kennis overdragen. De natuur van Yde is heel waardevol. Daarnaast wil ik over de historie vertellen.

De wandelingen zijn in de wintermaanden. Voordeel daarvan is dat je je niet in het zweet loopt en het landschap is opener, waardoor er meer te zien is. Het landschap vertelt het verhaal. Van de Noordes bijvoorbeeld en de duinen, het verdwenen hunebed, de ruilverkaveling, de Runsloot. Wat deze wandelingen toevoegen: ik zoek verbanden en achtergronden. Het verhaal in de nationale geschiedenis invoegen. Ik wil terugkoppeling krijgen van mensen, die mij prikkelen. Wanneer iets niet klopt bijvoorbeeld. Ik zeg altijd: ‘degene die het meeste leert is de leraar zelf’. Zo word ik gedwongen om het uit te zoeken. Over Yde-De Punt: vroeger bestond er geen De Punt. Yde bestaat al meer dan 800 jaar. De Punt is pas ontstaan in 1830, toen de Groningerweg werd aangelegd." (bron en voor nadere informatie zie de Krant van Tynaarlo, 3-12-2014)

- "Ten oosten van Yde-De Punt ligt een -mogelijke - pingoruïne: het Okkenveen (of Okkengat). De pingoruïne ligt in een bosje en wordt aan de zuidwestkant begrensd door een graslandperceel. De naam van het veentje is afgeleid van de familie Okken. In 1985 kocht ene meneer Okken uit Annen de enige boerderij in de wijde omgeving van het veengat. In 1947 is de boerderij die aan de westkant van het Okkenveen stond, afgebrand. Twee oude bomen (een kastanje- en een lindeboom) van de erfbeplanting staan er nog. De plas (en het gebied er om heen) heeft niet altijd Okkenveen of Okkengat geheten; toen de familie Okken zelf nog in de boerderij woonde, noemden ze deze altijd ‘Veenlust’ en er werd ook wel gepraat over ‘De Hei’. De plas is door de familie Schröder Okkenveen genoemd. Deze benaming is later ook door officiële instanties in gebruik genomen.

Gebruik Okkenveen. Begin jaren ’20 werd er gebouwd aan het eerste vakantiehuisje rondom het Okkenveen. Dit werd gebouwd door en voor de familie Schröder-Bijl. In 1927 stonden er al zes zomerverblijven op de heuvelrug ten noorden, oosten en zuidoosten van de veenplas. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het gebied veelvuldig gebruikt als onderduikplek; er zijn dubbele muren gebouwd en er zijn zelfs mangaten gegraven met heideplaggen erop. Er is vroeger veel in het veentje gezwommen. Vanaf de kant liep de bodem geleidelijk af en was er week. Om deze reden is er meerdere keren zand gestort in het veen om de bodem harder te maken. Veel kinderen die woonden in de vakantiehuisjes hebben in het Okkenveen leren zwemmen. Niet alleen mensen hebben gebruik gemaakt van het Okkenveen; ook dieren hebben in en rondom de veenplas geleefd. Verschillende watervogels hebben gebroed bij het Okkenveen en het schijnt dat de visotter er ook voorkwam. Ook zwommen er veel, en vooral ook grote, vissen rond in het Okkenveen. Voorntjes, snoeken, karpers, brasems, zeelten en ook grote palingen kwamen er voor. Boer Okken kon zelfs zijn brood verdienen met de verkoop van de palingen." (bron en voor nadere informatie zie de website Pingoruïnes)

- "In 2021 hebben we de kade langs de Drentsche Aa in de omgeving van het Okkenveen - O van Yde-De Punt - verbeterd. De Punterweg ligt voor een deel op deze kade. Door inklinking en bodemdaling was de dijk hier in de loop der jaren lager geworden. We hebben dit verbeterd om weer voldoende veiligheid te kunnen garanderen. Daarmee voldoet het de komende 30 jaar weer aan de norm. Duidelijk zichtbaar. Als je van de N34 de A28 op rijdt, kom je door het Drentsche Aa gebied. Dat is het traject waar de kadewerkzaamheden hebben plaatsgevonden. Op het meest zuidelijke deel - van de N34 tot aan de brug bij Okkenveen - ging het om het wegwerken van kuilen en het verbeteren van de grasmat. Dit traject heeft een lengte van 1,35 km. In het deel ten noorden daarvan is gekapt en gesnoeid. Op dit deel is naast de hoogte, ook de stabiliteit verbeterd. Het aantal gekapte bomen plaatsen we op een later moment terug op een andere plek. Natura 2000 gebied. De kade ligt langs Natura 2000 gebied. Daarom hebben we over de werkzaamheden nauw overlegd met Staatsbosbeheer, de gebiedsbeheerder. Uiteraard houden we rekening met de natuurwaarden van dit gebied. Binnen dit project hebben we ook een stukje dijk verlegd, waardoor we de natuurwaarde van een deelgebied zelfs hebben verhoogd." (bron: Waterschap Hunze en Aa's)

- Het beekdal van de Runsloot is in de Hondstong tussen Yde-De Punt en Vries amper 100 meter breed. Als door een wonder blijft aan het eind van de jaren zestig bij de ruilverkaveling Vries zo’n 1,5 km van de oude Runsloot gespaard en krijgt Het Drentse Landschap de kans om zich erover te ontfermen. Begin jaren negentig wordt aan de noordwestkant van het terrein een natuurontwikkelingsproject gestart om de hoge zandgronden langs de beek hun oude functie terug te geven. De snelheid waarmee de natuur haar plek hier weer inneemt, verbaast zelfs de grootste optimist. Door het gebied loopt een wandeloute van 4,5 km.

- "Het meer Bolhuisgat, N van de dorpskern van Yde, is een voormalige zandafgraving, die al van voor de oorlog dateert. De plas is genoemd naar zandgraver H. Bolhuis, een van de zandboeren uit ‘Stad’ (Groningen). Er zijn echter ook andere benamingen in omloop, o.a. Zwemgat en Zandgat. De jongere Ydenaren zwommen er van kindsbeen af in; de Eeldenaren voegden zich er langzamerhand bij. Zo werd het Bolhuisgat in de jaren zestig een officieus zwembad voor de wijde omgeving. Kleedhokjes ontbraken, maar struikgewas en korenveld waren goede alternatieven. Of men trok thuis alvast badpak of zwembroek aan, en aangepaste (ver)kledij kwam ook in zwang. Men schutte een gedeelte voor de kleintjes af, er kwam een eilandje en men bouwde van biels en keien een duikplank op de diepste plek. Er werd naar hartelust gezonnebaad op de zandige flanken en de groene boorden. Bij mooi weer was het er zelfs erg druk, met honderden zwemmers, ook door de week. En de ijscoman uit Yde-De Punt deed er goede zaken!

Destijds had je alleen maar oog voor de plas ‘an sich’ en nauwelijks voor de omgeving. Zeker, je zag wel dat de natuur daar ook mooi was. Er bloeiden vele en ook vreemde planten en bomen, maar de biologielessen van de middelbare school lagen al achter jou. En wat ook opviel, was de rotzooi aan de oostkant van de plas. Daar lagen teervaten, rubberbanden, glas- en porseleinscherven enzovoort. Men taalde er niet naar en liep er met blote voeten langs en zelfs overheen. Van milieuvervuiling had men toen nog niet of nauwelijks gehoord. Maar naarmate het besef groeide dat er toch het een en ander niet in de haak was, trokken de zwemmers zich terug. Bovendien werd in 1969 zwembad Lemferdinge geopend, in 1973 gevolgd door de Hoornse Plas aan de noordkant van het Paterswoldse Meer; beide werden publiekstrekkers van formaat. Niet alleen milieuperikelen staken de kop op, ook eigendoms-problemen. Makelaar J. H. Zuidema uit Haren kocht het Bolhuisgat in Yde-De Punt en wilde hier een bungalowpark bouwen. Er kwam een afrastering rond de plas; het zwemmen was ‘over’. Jarenlang ben ik er niet meer geweest, zeker in geen 10 jaar.

Dat veranderde pas, toen wij thuis vanaf de Esweg met zoon en dochter in de auto gingen toeren. Met hen maakten wij gaandeweg allerlei leuke wandelingen in bos en veld, auto in de berm. En zo kwam na een decennium het Bolhuisgat terug in mijn vizier en in dat van mijn echtgenote; zij vond het er prachtig! In die tijd publiceerde ik regelmatig gedichten over Eelde en omgeving in Dorpsklanken, als resultaat van onze vele omzwervingen. De uitstapjes naar het gebied achter het vliegveld werden steeds frequenter. Een goed beeld ervan wordt gegeven door het gedicht ‘Het vliegveld voorbij’, op 13 september 1984 gepubliceerd in Dorpsklanken. Voor dat over het Bolhuisgat zelf (onderverdeeld in Bolhuisgat, zwemplaats, vuilnisbelt en milieuatlas) verwijs ik naar het nummer van 29 augustus 1985. Beide geo-gedichten geven de situatie van destijds goed weer. Momenteel vindt men er hoofdzakelijk eenden, hoewel zwemmen er wel wordt gedoogd, getuige de ‘verkeersborden’ voor hondenbezitters: honden aan de lijn in het zwemseizoen: mei t/m augustus. De plas is sinds 1993 via een stichting eigendom van de plaatselijke ijsvereniging (aangekocht met giften) en dient ’s winters als ijsbaan. Aan de zuidkant ervan bevindt zich een berkensingel. Hier liep tot voor kort een heel smal paadje, maar dat heeft men veranderd in een veel breder pad.

De noordzijde is nog even steil als vroeger, maar er zonnen nu geen mensen meer, maar rode lelies! Verder treft men hier restanten aan van twee fenomenen: Duitse betonblokken zonder ijzer(draad) en een stenen muurtje van een heuse kleine glasfabriek, waar men onder een afdak van golfplaten van zand en glasscherven glazen drinkbakjes (met tuitjes) voor vogels maakte. De glasblazers kwamen uit het Drentse glasdorp bij uitstek, Nieuw-Buinen; zij waren in Yde-De Punt ‘in de kost’. Die restanten waren er vroeger uiteraard ook al, maar toen wist ik van de herkomst niets af, nu als lid van de Werkgroep Historie van Ol Eel wel. De oostwand vertoont nog duidelijk de sporen van de vroegere vuilnisbelt. Als je er met een stok in peutert, komt er allerlei materiaal te voorschijn. Langs die oostoever loopt over de belt een breed pad tussen de vuilstortbermen door, van Vissersweg naar clubhuis, omringd door een prachtig groen gazon met sparren. Tijdens het wandelen letten wij op de 5 tot 10 cm lange grijze slakken met hun grote witte huizen (diameter vaak 4 cm). Hier zijn nl. ooit Franse slakken (esgargots) uitgezet. Men spreekt echter ook wel van sagrijnslakken. Ter afronding: het grondgebied rondom het Bolhuisgat is niet in handen van de ijsvereniging, maar behoort toe aan de plaatselijke Vereniging Dorpsbelangen Yde-De Punt. Zij bezit in het gebied in totaal 5,3 ha." (aldus Cathrinus Schaafsma in het tijdschrift 'Groen' van IVN Eelde-Paterswolde, nummer 51, 2008)

Noord-Willemskanaal
"Het Noord-Willemskanaal was tot voor kort weinig natuurvriendelijk ingericht. Het is een scheepvaartkanaal met oevers die bestaan uit verticale damwanden en een bodem die ook langs de kant al diep is. Hierin kunnen waterplanten zich niet of amper ontwikkelen. Er is weinig ruimte voor vissen om te kunnen paaien en eieren af te zetten en voor jonge vissen om beschut te kunnen opgroeien. Om de diversiteit aan waterplanten en waterdieren te vergroten, heeft Waterschap Hunze en Aa's in 2022 op diverse plekken in het kanaal bij Vries en bij Yde-De Punt natuurvriendelijke oevers aangelegd. Dat kan door ondiepe zones langs de kant te maken van ongeveer 4 meter breedte, met een waterdiepte variërend tot 1 meter. Bij deze diepte kan licht tot op de bodem doordringen en kunnen waterplanten zich ontwikkelen. Dit biedt vervolgens weer paai- en opgroeimogelijkheden voor vissen, maar het biedt ook leefgebied voor allerlei andere (kleine) dieren. We hebben dit eerder succesvol uitgevoerd in bijvoorbeeld het Slochterdiep, het Afwateringskanaal Duurswold, het Termunterzijldiep en in de Westerwoldse Aa.

De aanleg bereikten we deels door samen te werken met projecten van andere overheden. Door ‘werk met werk’ te maken is ongeveer 1,8 km natuurvriendelijke oevers gerealiseerd. Voor de resterende 1,2 km werkten we samen met adviesbureau Arcadis het ontwerp projectplan Natuurvriendelijke Oevers Noord-Willemskanaal uit voor de volgende trajecten: - Traject A, gelegen aan de westzijde van het kanaal direct ten zuiden van sluis Yde-De Punt (ca. 180 meter natuurvriendelijke oever); - Traject B, gelegen aan de westzijde van het kanaal in de bocht van de Groningerstraat N van genoemde sluis (ca. 370 meter natuurvriendelijke oever); - Traject C, gelegen aan de westzijde van het kanaal, ten noorden van Sluis Vries (ca. 470 meter natuurvriendelijke oever); - Traject D, gelegen aan de oostzijde van het kanaal, direct ten zuiden van genoemde sluis (ca. 200 meter natuurvriendelijke oever).

Openingen in de damwand. Om uitwisseling van water, dieren en planten tussen de natuurvriendelijke oever en het kanaal mogelijk te maken, zijn een aantal gaten gemaakt in de bestaande damwand. Vissen kunnen zo naar binnen zwemmen en landdieren die het kanaal willen overzwemmen (of in het kanaal zijn gevallen) kunnen weer veilig uit het kanaal klimmen. Om erosie achter deze gaten te voorkomen is de oever hier bekleed met stortsteen. Vrijmaken oeverstroken. Op sommige plekken moesten bomen wijken voor de aanleg van deze oevers. Hiervoor in de plaats zijn op een andere locatie nieuwe bomen geplant. Het kappen van bomen is op zorgvuldige wijze gebeurd, zodat zo snel mogelijk weer een mooie en ecologisch waardevolle randzone aan het bos ontstaat." (bron: Waterschap Hunze en Aa's, januari 2022)

Overnachten

- Boek hier je B&B e.d. in omgeving Yde-De Punt, met laagsteprijsgarantie!

Beeld

- Oude foto's van Yde in het Drents Archief.

- Oude foto's van De Punt in het Drents Archief.

Links / voorzieningen / verenigingsleven

- Algemeen: - Site van en over Yde-De Punt.

- Nieuws: - Nieuws uit Yde-De Punt op Twitter.

- Belangenorganisatie: - Dorpsbelangen Yde-De Punt.

- MFA: - Multifunctionele accommodatie MFA Yders Hoes in Yde-De Punt (dat onderdak biedt aan Basisschool De Duinstee en het dorpshuis met sporthal en Sportcafé Yde, Betmersweg 2) is in 2013 gereed gekomen. Het oude dorpshuis uit 1912 (zie verder bij Bezienswaardigheden) is in 2015 verkocht en herbestemd tot woonhuis. Eind 2014 uit de fractie van Leefbaar Tynaarlo haar zorgen over het dalende leerlingaantal van de school in Yde. Er wordt zelfs gesuggereerd dat De Duinstee door de terugloop van het aantal leerlingen waarschijnlijk in 2016 opgeheven zou worden. Tevens wordt aangegeven dat ook het dorpshuis steeds minder gebruik maakt van het nieuwe gebouw. Maar volgens de februari 2015-nieuwsbrief van basisschool De Duinstee groeien en bloeien de school en de multifunctionele accommodatie (MFA) wel degelijk, en noemt daar een aantal voorbeelden van. Het artikel concludeert: "Het dorpshuis en De Duinstee in Yders Hoes timmeren aan de weg en zijn niet weg te denken uit het mooie Yde!" Dat ze dat op het gemeentehuis maar even in hun oren knopen... - Nieuws van Yders Hoes op Twitter.

- Sport: - Sportvereniging Yde-De Punt (= voetbal, volleybal, gymnastiek, klaverjassen).

- Hengelsportvereniging.

- "Klootschietvereniging Yde-De Punt is spontaan ontstaan bij Café Brinkman en officieel geworden in 1997. Elke 2e zondag van de maand gaan we op pad. Het vertrek is vanaf de voetbalkantine. Men dient om 9.30 uur aanwezig te zijn en de inleg is slechts 1 euro. De route is ongeveer 4,4 km. Tevens verhuren wij onze spullen. 1 keer per jaar hebben wij een avondwedstijd voor groepen van 3, waarvan minimaal 1 vrouw."